Przedmiotem badania było znaczenie poziomu uzdolnień twórczych dla rozwoju tożsamości osobowej młodzieży. Wyniki badań posłużyły również do porównania stopnia zgodności między ocenami poziomu uzdolnień twórczych dokonywanymi na podstawie różnych metod pomiaru. W badaniu wykorzystano następujące narzędzia badawcze: wersję rysunkową Testu Myślenia Twórczego (TCT-DP) Urbana i Jellena, skale werbalne polskiej wersji Testu Twórczości Hoepfnera i Hemenway, kwestionariusz Jaki jesteś? Torrance’a i Khateny. Badaniem objęto 590 studentów i uczniów szkół średnich z dużego ośrodka miejskiego. Analiza porównawcza wyników uzyskanych za pomocą trzech różnych skal mierzących poziom uzdolnień twórczych ujawniła, że 31,2% respondentów uzyskało takie same wyniki na wspomnianych skalach w uproszczonej kategorii wysoki–niski poziom uzdolnień – 17,5% badanych wykazało wysoki stopień uzdolnień twórczych na wszystkich trzech skalach, a 13,7% niski poziom. Podobne wyniki uzyskano dzięki porównaniu rezultatów testów parami (np. Testu Myślenia Twórczego i kwestionariusza Jaki jesteś?) – dla każdej z rozpatrywanych par testów suma liczebności grup obejmujących osoby z niskimi i wysokimi wynikami uzyskanymi jednocześnie w obu testach przewyższała 50% całej próby. Największą zbieżność wyników zaobserwowano w przypadku pary testów Urbana i Jellena oraz Hoepfnera i Hemenway, co wytłumaczyć można podobnymi założeniami teoretycznymi obu testów, w których poziom uzdolnień twórczych mierzony jest poziomem myślenia dywergencyjnego, ujawnianego na podstawie zadań testowych.