Badanie przeprowadzono w celu: 1) porównania osiągnięć uczniów Szkoły Podstawowej nr 176 w Łodzi, pracujących według programu autorskiego B. Urbanowicz-Lipińskiej, i uczniów innej placówki kształconych według programu tradycyjnego w szkole specjalnej dla lekko upośledzonych umysłowo; 2) sprawdzenia, na ile program autorski wpływa korzystnie na efekty kształcenia dzieci upośledzonych umysłowo w stopniu lekkim. Do zebrania materiału badawczego wykorzystano zmodyfikowany test osiągnięć szkolnych dla uczniów upośledzonych umysłowo autorstwa B. Urbanowicz-Lipińskiej z pytaniami z zakresu języka polskiego, przyrody, geografii, historii. Badaniem objęto wszystkich uczniów klas I-VIII obecnych w danym dniu: z klasy I – 16 w szkole wykorzystującej program autorski (A) i 15 w szkole wykorzystującej program tradycyjny (T), z kl. II – 17 w A i 18 w T, z kl. III – 18 w A i 19 w T, z kl. IV – po 18 w A i w T, z kl. V – po 18 w A i w T, z kl. VI – 24 w A i 25 w T, z kl. VII – 27 w A i 28 w T, z kl. VIII – 28 w A i 31 w T. W zakresie języka polskiego stwierdzono lepsze opanowanie materiału przez uczniów ze szkoły A (różnice w średnich z pomiaru od 0,96 do 2,25 stopnia); największe różnice występowały w kl. I, najmniejsze w kl. VII-VIII; w klasach A średnie oceny wynosiły 4,7-6,0, w klasach T 2,83-4,13. W zakresie matematyki również lepsze wyniki odnotowano w szkole A (średnie w klasach A 5,5-6,0, w klasach T 3,23-5,5), największe różnice odnotowano w kl. VIII (6,0 w A i 3,23 w T). W zakresie przyrody różnice w opanowaniu materiału wynosiły 0,28-2,8 stopnia na korzyść szkoły A, najmniejsze były w kl. V, największe w kl. VII i II; średnie w klasach A wynosiły 4,14-6,0, w klasach T 3,09-5,0. W zakresie geografii różnice wynosiły od 1,33 w kl. VI do 2,96 w kl. VII; w szkole A średnie wyniki wynosiły 4,64-5,7, w szkole T 2,74-3,31. W zakresie historii różnice wynosiły 0,88-1,92 na korzyść szkoły A; średnie w szkole A wynosiły 5,33-5,7, w szkole T 3,77-4,54. Lepsze rezultaty daje przekazywanie treści z tych przedmiotów według programu autorskiego – w systemie całościowym, bez podziału na przedmioty nauczania, z połączeniem treści w bloki tematyczne, wykorzystaniem języka polskiego jako spinającej je klamry; ograniczenie treści do leżących w możliwości przyswajania ucznia upośledzonego umysłowo w stopniu lekkim; uczynienie nadrzędnym kryterium w doborze treści nauczania praktyczności i użyteczności przekazywanej wiedzy; ograniczenie liczby godzin nauki szkolnej.