Badaniem objęto 183 osoby w wieku 60-75 lat i więcej. Tylko pięć osób uczestniczyło w kształceniu formalnym, jedna na Uniwersytecie Trzeciego Wieku w Kielcach (kobieta, 68 lat, były pracownik naukowy WSP w Kielcach), cztery w kursach Towarzystwa Wiedzy Powszechnej w Kielcach dla osób na stanowiskach kierowniczych (kobieta, 56 lat – kurs dla specjalistów ds. podatkowych; trzech mężczyzn, wiek 60-64 lata, kurs na uprawnienia energetyczne). Motywem podjęcia kursów była głównie perspektywa dodatkowej pracy zarobkowej. Większość badanych utożsamiała kształcenie systematyczne z wartościami instrumentalnymi, nie dostrzegała możliwości rozwoju osobowościowego, duchowego, szansy lepszego spędzania wolnego czasu, dobrej starości. 59% badanych należało do organizacji i stowarzyszeń społecznych; 20,7% do organizacji kościelnych (16,9% kobiet, 9,6% mężczyzn; 25,8% członków miało wykształcenie podstawowe, 17% średnie, 14,6% zawodowe), 17,5% do Związku Emerytów i Rencistów (6% kobiet, 11,5% mężczyzn; po 28,1% członków miało wykształcenie wyższe i zawodowe, 21,8% średnie, 9,4% podstawowe), 18% do Związku Kombatantów (10,9% mężczyzn; 16,1% członków miało wykształcenie podstawowe, po 6,5% średnie i zawodowe, 3,2% wyższe). Najbardziej aktywne w organizacjach i stowarzyszeniach były osoby w wieku 70-74 lat. 84,3% badanych korzystało z form działalności charytatywnej stowarzyszeń i organizacji, 68,5% uczestniczyło w formach działalności rekreacyjnej, 63,9% w formach pracy kulturalnej, 31,1% w działalności edukacyjnej. Seniorzy w przeważającej części działalność samokształceniową i samowychowawczą realizują na drodze kształcenia niesystematycznego, nieformalnego lub w formie aktywności samotniczej (czytanie, oglądanie telewizji).