Celem badania było poznanie stanu wiedzy młodych pracowników na temat bezpieczeństwa i higieny pracy. Badaniem objęto 441 osób, w tym 160 kobiet i 281 mężczyzn. Wśród kobiet 120 stanowiły uczennice, 40 – pracownice. W grupie uczennic było 106 osób uczęszczających do klas drugich i trzecich szkół zawodowych. Wśród mężczyzn było 118 uczniów i 163 pracowników. Wśród uczniów najwięcej było uczęszczających do klas II-IV szkół zawodowych, a więc w wieku od 17 do 19 lat. Posłużono się narzędziem ankiety. Blisko 80% respondentów deklarowało, że dostrzegają przydatność wiedzy z zakresu bezpieczeństwa pracy. W większości też nie widzą sensu w przeprowadzaniu szkoleń na ten temat w zakładach pracy, gdyż jest to jedynie powtórzenie tego, co opracowują w szkole. 44 badanych doświadczyło wypadku w zakładzie pracy – zawsze był on spowodowany nieprzestrzeganiem albo lekceważeniem zasad bezpieczeństwa i higieny pracy. W opinii 16,3% ankietowanych przepisy bhp nie są wystarczająco przestrzegane w ich zakładach. Do głównych zarzutów wobec programu nauczania bhp w szkołach należały następujące: materiał przerabiany w szkołach nie pokrywa się często z doświadczeniem zawodowym – jest nieaktualny i nieprzydatny; treści przerabiane w ramach zajęć z bhp powinny być bardziej atrakcyjne, oparte na prawdziwych przykładach; szkolenie powinno zaczynać się w klasach pierwszych, przed podjęciem praktyk zawodowych; przedmiot powinni prowadzić nauczyciele z odpowiednimi kwalifikacjami; w programie powinny znaleźć się treści związane z prawami pracowników, normami zdrowotnymi, obowiązującymi na konkretnych stanowiskach w określonych zakładach pracy.