Badanie przeprowadzono w celu odpowiedzi na następujące pytania: Czy istnieje różnica między jakością życia osób pełnosprawnych i osób z uszkodzeniem wzroku? Czy występuje różnica w zakresie poziomu wiedzy zdrowotnej między osobami pełnosprawnymi i osobami z uszkodzonym wzrokiem? Czy występuje związek między poziomem wiedzy zdrowotnej i poziomem jakości życia osób z uszkodzonym wzrokiem? Próbę badawczą stanowiło 176 osób w wieku od 18 do 60 lat (w tym 144 osoby z uszkodzonym wzrokiem i 32 osoby widzące, w obu grupach 50% stanowiły kobiety i 50% mężczyźni). Do zebrania materiału badawczego posłużono się kwestionariuszem, który składał się ze Skali Jakości Życia Campbella oraz autorskiej Skali GB (służącej do oceny poziomu wiedzy zdrowotnej respondentów). W wyniku przeprowadzonego badania stwierdzono, że istnieją istotne statystycznie różnice w zakresie refleksyjnej jakości życia między osobami z uszkodzonym wzrokiem i osobami pełnosprawnymi. Wykazano ponadto, że osoby pełnosprawne dysponowały lepszą wiedzą zdrowotną. Jednocześnie zgromadzony materiał pozwolił stwierdzić, że uszkodzenie wzroku nie mobilizuje do szczególnej troski o własny stan zdrowia. Potwierdzono tym samym założenie o braku związku posiadanej niepełnosprawności z większym zainteresowaniem edukacją zdrowotną. Dodatkowo odnotowano, że osoby z uszkodzonym wzrokiem z wysokim poziomem wiedzy zdrowotnej istotnie statystycznie wyżej oceniły własne życie niż badane osoby niepełnosprawne z niskim poziomem wiedzy zdrowotnej.