Przedmiotem badania był wpływ urbanizacji i wykształcenia rodziców na poziom sprawności fizycznej dziewcząt. Ogólnopolskim badaniem, które przeprowadził R. Przewęda, objęto 50 tys. dziewcząt w wieku od 7 do 15 lat. Ogólną sprawność fizyczną mierzono za pomocą Testu Sprawności Fizycznej. Badanie wykazało, że poziom sprawności dziewcząt spada wraz z obniżaniem się poziomu wykształcenia rodziców. Najmniej sprawne fizycznie okazały się badane pochodzące z rodzin, w których jedno z rodziców miało wykształcenie wyższe, a drugie – podstawowe. Największą sprawność fizyczną stwierdzono w przypadku dziewcząt pochodzących z rodzin o wyższym wykształceniu ojca i zawodowym wykształceniu matki. Najsprawniejsze okazały się dziewczęta, których rodzice mieli wykształcenie wyższe i które pochodziły ze wsi będących gminami. Najniższy poziom sprawności fizycznej miały dziewczęta z rodzin o podstawowym wykształceniu rodziców i pochodzące z dużych miast. Sprawniejsze okazały się badane z rodzin o zawodowym wykształceniu rodziców, pochodzące z dużych miast i wsi będących gminami niż dziewczęta z innych miejscowości, z rodzin o podobnym poziomie wykształcenia.