Celem badania było poznanie opinii rodziców i nauczycieli na temat korzyści płynących z uczestnictwa dzieci z upośledzeniem umysłowym w treningach i zawodach sportowych. Badaniem objęto 81 osób związanych z ruchem olimpiad specjalnych, w tym 34 rodziców dzieci upośledzonych i 47 nauczycieli (wychowawców i trenerów). Kwestionariusz dla rodziców zawierał 8, a dla nauczycieli 14 pytań. Niemal wszyscy badani nauczyciele pracujący z dziećmi upośledzonymi posiadali wykształcenie wyższe (96%). Pracowali w różnych placówkach (m.in. w specjalnych ośrodkach szkolno-wychowawczych, domach pomocy społecznej, dziennych ośrodkach adaptacyjnych itd.), w których funkcjonowały kluby olimpiad specjalnych. Wszyscy badani uczestniczyli wcześniej w imprezach organizowanych przez Stowarzyszenie Sportowe Olimpiady Specjalne – Polska. 32% rodziców pomagało w ich organizacji jako wolontariusze. Wszyscy badani podkreślili pozytywną rolę olimpiad w umożliwianiu osobom upośledzonym nawiązywanie kontaktów i wzajemnej integracji. 81% badanych stwierdziło, że sport podnosi poziom intelektualny zawodników (100% rodziców). Zaprzeczyło temu 8% respondentów, a 11% powstrzymało się od odpowiedzi. Mniej wątpliwości budził pozytywny wpływ treningu i zawodów na poziom dojrzałości społecznej uczestników – potwierdziło go 91% badanych (100% rodziców), zaprzeczyło jedynie 3%, a 6% nie udzieliło odpowiedzi. Wszyscy zgodzili się, że uczestnictwo w olimpiadach pobudza zainteresowanie osób niepełnosprawnych sportem. 94% ankietowanych rodziców stwierdziło, że środki masowego przekazu nie informują społeczeństwa w wystarczającym stopniu o działalności olimpiad specjalnych, 6% nie miało na ten temat zdania. Nauczyciele okazali się bardziej pesymistyczni – 73% z nich odpowiedziało jak większość rodziców, a na niewystarczające upowszechnianie ruchu olimpiad specjalnych wskazało 23%.