Celem badania było określenie efektów rewalidacji w Szkole Terapeutycznej w zakresie zaspokajania specjalnych potrzeb edukacyjnych uczniów. Badaniem objęto dwunastoosobową klasę. Posłużono się metodą indywidualnych przypadków, która składała się z dwóch etapów: postępowania diagnostycznego i terapeutycznego. Wykorzystano przede wszystkim takie techniki jak: obserwacja, wywiad, analiza dokumentów i testów osiągnięć szkolnych. W grupie badawczej było 83,3% uczniów z inteligencją przeciętną, 8,3% z inteligencją poniżej przeciętnej i 8,3% z inteligencją powyżej przeciętnej sprawności intelektualnej. U 83,3% stwierdzono zaburzenia percepcji słuchowej, u 58,3% zaburzenia koordynacji wzrokowo-ruchowej, u 66,7% obniżenie sprawności grafomotorycznej. 33,3% uczniów borykało się z zaburzeniami percepcji wzrokowej, 25% z zaburzeniami motoryki wielkiej, u 50% badanych dzieci występowała lateralizacja skrzyżowana. 33,3% badanych miało zaburzenia myślenia, 66,7% – pamięci, 83,3% – uwagi, 33,3% – wyobraźni. U 83,3% dzieci zaobserwowano nieprawidłowy rozwój mowy w postaci bardzo ubogiego słownictwa. Wszyscy uczniowie mieli dysleksję i dysortografię, połowa zaś borykała się z dysgrafią. 33,3% rodzin miało niewłaściwe warunki mieszkaniowe, 58,3% trudną sytuację materialną. 66,7% rodziców bagatelizowało naukę szkolną dziecka. System rewalidacyjny obejmował takie działania jak: proces dydaktyczno-wychowawczy w klasach, terapia pedagogiczna specyficznych trudności w uczeniu się czytania i pisania, terapia trudności w matematyce (dla czterech uczniów), terapia logopedyczna (dla dwóch uczniów), socjoterapia zachowań i przystosowania społecznego (dla całej klasy), terapia medyczna (dla dwóch uczniów). Na podstawie wyników diagnozy psychologicznej stwierdzono, że u 41,7% dzieci wystąpiło obniżenie ogólnej sprawności intelektualnej; jedynie w przypadku 8,3% badanych sprawność intelektualna wzrosła. Spadek poziomu inteligencji mógł wynikać z poważnych zaburzeń rozwojowych występujących u dzieci, a także z niezadowalających warunków opiekuńczo-wychowawczych w środowisku rodzinnym. Znacznie rozwinęły się umiejętności czytania i pisania. 66,7% uczniów czytało całościowo, 16,7% sylabami z syntezą, 8,3% ponad normę przewidzianą dla klasy, a 83,6% w tempie poniżej wymagań dla klasy czwartej. Wszyscy badani pisali ze słuchu czytelnie; zmniejszyła się liczba błędów popełnianych w zapisie wyrazów. Badanie potwierdziło, że objęcie rewalidacją dzieci ze specyficznymi trudnościami w nauce jest skuteczne, a wczesne rozpoznanie specyficznych trudności w nauce pozwoli na zaspokojenie specjalnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych. Badanie pokazało także, że fachową pomocą należy obejmować nie tylko dzieci, lecz także rodziców, którzy w dużej mierze przyczyniają się do postępów w terapii uczniów z zaburzeniami w uczeniu się.