Celem badania było poznanie celów życiowych maturzystów oraz wzorów osobowych, jakie im imponowały. Badanie objęło uczniów klas czwartych we wszystkich trzynastu liceach ogólnokształcących w Toruniu (11 państwowych i 2 społecznych), których zadaniem było napisanie wypowiedzi na temat: Jaki główny cel (cele) chcesz realizować w życiu? Czy znasz człowieka, który by Ci imponował, który jest (lub mógłby być) dla Ciebie wzorem godnym naśladowania? Próba liczyła 314 osób, w tym 195 dziewcząt i 119 chłopców. Większość badanych pochodziła z Torunia (87,9%), ze wsi zaś 8,3%, z małego miasta – 3,8%. Rodzice połowy badanych posiadali wykształcenie średnie, 31,5% – wykształcenie wyższe, 11,2% zawodowe, 5,4% podstawowe. W analizie wypowiedzi maturzystów posłużono się kluczem A. Guryckiej (1994). Na podstawie analizy treściowych aspektów wypowiedzi skonstruowano hierarchię celów życiowych respondentów. Na pierwszym miejscu znalazło się zdobycie wykształcenia (56,7%), następnie zawodu i pracy (11,5%) oraz rodziny (9,5%). Kolejne miejsca zajęły następujące wartości: życie jako wartość (7,1%), uczucia wyższe (3,5%), ja jako wartość (3,2%), podróżowanie (0,6%), kraj i świat (0,3%). Inne cele wymieniło 1,5% maturzystów, a brak określonych celów zadeklarowało 6,1%. Do najbardziej poważanych wzorów osobowych należeli ludzie z otoczenia badanych (20%, częściej dziewczęta), następnie postacie religijne (7,6%, częściej dziewczęta), postacie z książek i filmów (5,4%). Siedem osób wskazało polityków i bohaterów, sześć – ludzi sztuki, po czterech –  sportowców i ludzi nauki. Aż 49% wszystkich respondentów stwierdziło, że nie potrzebuje wzorów osobowych w życiu.