Celem badania było poznanie stosunku do życia i nauki oraz stosunków międzyludzkich i kultury osobistej wśród studentów drugiego roku pedagogiki wieku dziecięcego na Wydziale Nauk o Wychowaniu Uniwersytetu Łódzkiego. Zdaniem badanych sukces dydaktyczny związany był z pozytywnymi cechami charakteru w postaci systematyczności (92,6%), pracowitości (79%), obowiązkowości (77,5%), sumienności (42,7%), odpowiedzialności (21,3%) oraz z aktywnymi udziałem w zajęciach (34,1%). Dobre wyniki w nauce również wiązano przede wszystkim z systematycznością (82%) i pracowitością (69%). Obowiązkowość, aktywność i inteligencja znalazły się na trzecim miejscu (55%). U swoich kolegów badani dostrzegali pracowitość (84,2%), rzadziej już systematyczność (53%) i zainteresowanie nauką (41,2%), a obowiązkowość i sumienność wskazywane były przez mniej niż 1/5 badanych. Wśród negatywnych cech kolegów wymieniano przede wszystkim niesystematyczność (83%), lenistwo (72,4%) oraz brak obowiązkowości (61,7%). Opinie respondentów okazały się zatem sprzeczne. U siebie samych respondenci zauważyli o wiele mniej cech negatywnych niż u kolegów. 87% badanych uważało się za systematycznych, 74,2% za pracowitych, 69,1% za obowiązkowych. Jedynie 18,3% posądzało siebie o lenistwo. 85% uznało się za osoby taktowne, 89% – uczciwe, tolerancyjne i życzliwe. Studenci nie dostrzegali niemal niczego, co wskazywałoby na ich odrębność. Jedynie 7% stwierdziło, że wyróżnia ich długie przebywanie w bibliotekach i wzmożona nauka do sesji egzaminacyjnych. 63% badanych czuło się dobrze w swojej grupie studenckiej, negatywnej odpowiedzi udzieliło 9%, a 28% stwierdziło, że nie zawsze czują się dobrze ze względu na wewnętrzne podziały w środowisku. 69% badanych obrało kierunek zgodny z ich zainteresowaniami, obawiali się jednak późniejszych problemów ze znalezieniem zatrudnienia. Większość oceniła swój kierunek jako dobrze lub dostatecznie przygotowujący do zawodu oraz dobrze przygotowujący do życia.