Celem badania była ocena atrakcyjności uczelni wyższych w największych polskich ośrodkach akademickich na europejskim i światowym rynku edukacyjnym, a także określenie strategii działań służących poprawie sytuacji w tym zakresie. Badaniem objęto ośrodki zlokalizowane na terenie Katowic, Krakowa, Poznania, Warszawy i Wrocławia. Materiał badawczy stanowiły informacje publiczne, do których dostęp gwarantuje ustawa z 6 września 2001 r. W badaniu posłużono się danymi pochodzącymi z serwisu ALEXA. Zgodnie ze zgromadzonym materiałem stwierdzono, że do najbardziej atrakcyjnych zaliczono uczelnie położone w centralnej części Europy Zachodniej. Dodatkowo wykazano, że bardzo wysoką pozycję zajmowały uniwersytety zlokalizowane w Anglii i Szkocji. Polskie ośrodki akademicki nie cieszyły się dużą popularnością (jednocześnie odnotowano, że najlepiej rozpoznawalnym w sieci poprzez strony WWW uczelni akademickich był Poznań). Okazało się również, że pod względem różnicy pomiędzy wyjazdami i przyjazdami studentów Polska zajmowała ostatnie miejsce w Europie (poziom umiędzynarodowienia oscylował wokół 2%). Ustalono, że jedynym czynnikiem wpływającym korzystnie na konkurencyjność polskich szkół wyższych była wysokość opłat. Z kolei do najatrakcyjniejszych segmentów szkolnictwa wyższego zaliczono uczelnie medyczne i artystyczne.