Przedmiotem badania były powysiłkowe zmiany poziomu erytrocytarnego 2,3-dwufosfoglicerynianu (2,3-DPG) i adenozyno-5'-trójfosforanu (ATP) u studentów wychowania fizycznego. W badaniu wzięło udział 17 osób: dziewięciu mężczyzn i osiem kobiet w wieku od 21 do 23 lat, studentów trzeciego roku wychowania fizycznego na Akademii Wychowania Fizycznego w Katowicach. Badani uprawiali pływanie w ramach dyscypliny specjalizacyjnej. Podczas badania studenci wykonali trzy testy pływackie na basenie o długości 25 m. Test pierwszy miał charakter interwałowy, wykonywano go na dystansie 400 m z maksymalną intensywnością stylem dowolnym. Test drugi miał charakter ciągły; wykonywano go na dystansie 400 m stylem dowolnym z intensywnością 90% indywidualnie maksymalnej. W trzecim teście studenci przepływali 800 m stylem dowolnym w tempie indywidualnie równomiernym. Przed testami i od trzech do pięciu minut od zakończenia testu wysiłkowego poprano próbę krwi z opuszka palca do analizy metodą Mikro-Astrup w aparacie firmy Radiometer ABC1. Badanie nie wykazało wpływu wysiłku fizycznego na poziom związków fosforoorganicznych u badanych pływaków. Zmiany nieistotne statystycznie w zakresie powysiłkowych stężeń tych metabolitów we krwi nie wpłynęły na zmianę powinowactwa białka do tlenu; nie przyczyniły się również do poprawy zaopatrzenia pracujących mięśni w tlen.