Celem badania było określenie zakresu wykorzystania internetu (TIK) w szkołach średnich. Badaniem objęto wszystkie szkoły średnie o charakterze szkół dziennych w Poznaniu i województwie poznańskim, przy szczególnym uwzględnieniu placówek wykorzystujących dostęp do internetu. Wyniki badania ujawniły, że 54,1% szkół średnich nie posiadało dostępu do internetu, a 42 placówki nie wykorzystywały posiadanego dostępu. Szkół, które posiadały i wykorzystywały dostęp do internetu, było 14, czyli 12% ogółu szkół województwa poznańskiego, w tym 10 liceów ogólnokształcących i cztery średnie szkoły zawodowe oraz dziewięć placówek zlokalizowanych w Poznaniu i pięć w innych miastach. 11 z tych szkół objętych było programem Internet dla Szkół, dwie uczestniczyły jednocześnie w programie Internet dla Szkół i Internet za Darmo, a jedna działała niezależnie od wymienionych programów. Połowa badanych placówek posiadała dostęp do internetu krócej niż rok. Pierwsza szkoła uzyskała dostęp w maju 1996 roku. Wszystkie z 14 wymienionych szkół posiadały sprzęt komputerowy typu IBM PC, przy czym większość dysponowała tylko jednym stanowiskiem z dostępem do internetu (64,3%). Wyjątkiem był Zespół Szkół Łączności im. Mikołaja Kopernika, w którym znajdowało się 58 takich stanowisk. 13 szkół korzystało z dostępu komutowanego (łącze telefoniczne) za pośrednictwem usług TP SA (jedna szkoła korzystała z dostępu stałego jako węzeł regionalny programu Internet dla Szkół). 12 placówek dysponowało lokalną siecią komputerową. Wykorzystywano wyłącznie przeglądarki Internet Explorer i Netscape Navigator oraz w przeważającej części – środowisko Windows. Uczniowie najczęściej korzystali z internetu w ramach koła internetowego (23,5%) lub na lekcjach informatyki (20,6%). Wśród nauczycieli korzystających z internetu byli przede wszystkim administratorzy sieci i nauczyciele informatyki (28%). Bardzo rzadko wykorzystywano internet w ramach innych lekcji niż informatyka. W dziewięciu szkołach wzbogacano wiedzę uczniów poprzez korzystanie z zasobów sieci oraz aktualizowano posiadane oprogramowanie. W pięciu szkołach internet służył jako środek do prezentacji własnych osiągnięć i przemyśleń, w czterech kontaktowano się z uczniami z innych krajów, w trzech brano udział w projektach międzyszkolnych i międzynarodowych. Nauczanie o samym internecie koncentrowało się na korzystaniu z usług sieciowych (11 szkół), sposobach identyfikacji użytkowników w sieci (cztery szkoły) i ochronie informacji (dwie szkoły). Tylko w jednej szkole korzystano z internetu jako środka wspomagającego proces dydaktyczny (do pozyskania materiałów dla uczniów).