Przedmiotem badania była przemoc uczniów w szkołach i internatach. Badanie zostało przeprowadzone przy współudziale studentów pedagogiki opiekuńczo-wychowawczej uczestniczących w praktykach pedagogicznych w szkołach podstawowych i internatach w Częstochowie. Badaniem objęto 150 uczniów klas V-VIII oraz 85 wychowanków internatów (żeńskiego, męskiego i koedukacyjnego). Wyniki badania ujawniły, że młodzież w internatach czuła się lepiej niż uczniowie w szkołach ze względu na większą swobodę i sympatycznych wychowawców. Z kolei w szkole nauczyciele krytykowani byli za niesprawiedliwe ocenianie, ośmieszanie, krzyczenie na uczniów, niedbanie o nich. Zdaniem badanych w szkołach łamane były ich podstawowe prawa – do szacunku, godności osobistej, swobodnego wypowiadania się, pytania i uzyskiwania odpowiedzi, do wypoczynku podczas przerw oraz rozwoju zainteresowań i uzdolnień (brak zajęć pozalekcyjnych). Źródłem przemocy w szkole byli również starsi i silniejsi uczniowie, którzy potrafili stosować formy tak skrajne, jak bicie, kopanie, zbieranie haraczu, zanurzanie głowy w muszli klozetowej czy organizowanie na osiedlu tzw. olimpiad polegających na zakładach, po których przegrany otrzymywał porcję pasów. 42% badanych uczniów nie czuło się bezpiecznie w szkole i w miejscu zamieszkania. Zwrócono również uwagę na częsty brak reakcji nauczycieli, wychowawców i dyrekcji szkoły na przemoc. Przemoc w internatach dotyczyła głównie młodzieży męskiej, wśród której starsi wychowankowie zachowywali się agresywnie w stosunku do słabszych i bardziej nieśmiałych kolegów. Zdaniem wychowanków do najczęstszych przyczyn przemocy należały: lenistwo, żądza władzy i korzyści materialne; chęć uchylenia się od obowiązków związanych z utrzymaniem czystości i porządku w internacie; chęć wyładowania agresji i złości.