Przedmiotem badania była znajomość praw ucznia wśród 100 przedstawicieli samorządów uczniowskich z pięciu łódzkich szkół podstawowych. W badaniu wykorzystano metodę ankietową. Wyniki badania ujawniły, że ze 145 wymienionych przez uczniów praw obowiązujących w ich szkołach większość stanowiły prawa dotyczące sprawiedliwej i jawnej oceny oraz ustalonych sposobów kontroli w nauce (np. mam prawo wiedzieć o terminie klasówki, w tygodniu mogą być tylko trzy sprawdziany itp.). 48 uczniów podało prawo do opieki wychowawczej i do pomocy na wypadek trudności w nauce; 34 – prawo do wypoczynku na przerwie, w weekend i w czasie ferii; 28 – prawo do swobody myśli i przekonań; sześciu uczniów – prawo do prywatności i godności; czterech – prawo do wolności od przemocy i bezpiecznego pobytu w szkole. Nikt nie wymienił prawa do wpływania na życie szkoły poprzez działalność samorządową. 67 uczniów uznało, że można zapoznać się z prawami ucznia, prosząc o rozmowę wychowawcę. Na dyrektora wskazało 17 osób, na pedagoga szkolnego – 13 osób, a na Rzecznika Praw Dziecka – 11. 14 uczniów uwzględniło również rozmowę z rówieśnikami. Jako źródło informacji podawano również tablicę (14) i gazetkę szkolną (dziewięć wskazań). Najwięcej, bo 27 uczniów, poleciłoby przeczytać Kodeks Ucznia. Pięć osób nie wiedziało, jak można poznać prawa ucznia. By zwiększyć świadomość kolegów na temat ich praw, połowa badanych proponowała wywiesić je na tablicy szkolnej (50), część uczniów oczekiwała cyklicznych zajęć na ten temat (29). O gazetce szkolnej i radiowęźle wspomniało 14 uczniów, o drukowaniu ulotek – 13. W przypadku naruszenia któregoś z przysługujących uczniom praw badani zgłosiliby to wychowawcy (59), dyrektorowi (57) lub pedagogowi szkolnemu (26), ewentualnie rzecznikowi praw uczniów (22) – w jednej z pięciu ankietowanych szkół istniała taka funkcja. Pięciu uczniów uważało, że ich praw powinien bronić samorząd i jego opiekun.