Celem badania była charakterystyka procesu lektury tekstu matematycznego u studentów matematyki. W badaniu wzięło udział łącznie 199 osób, w tym 58 studentów pierwszego roku i 46 trzeciego roku, których przebadano indywidualnie, a 55 studentów pierwszego roku i 40 trzeciego roku – grupowo. Próbowano stwierdzić, czy studenci znają trójfazowy model czytania tekstów naukowych oraz w jaki sposób przebiega analiza definicji matematycznej i synteza informacji uzyskiwanych z tekstu. Badanie składało się z następujących etapów: rozmowy wstępnej i pierwszego kontaktu z tekstem, przedstawienia celu lektury dla czytelnika, lektury tekstu, oceny tekstu po lekturze, egzaminu: ustnego i pisemnego. Stwierdzono na podstawie rozmów wstępnych, że w ciągu dwóch lat studiów znacznie zmienia się nastawienie studentów do czytania tekstów naukowych, jednak nabywanie kompetencji czytania tekstów matematycznych postępuje bardzo wolno. Chociaż studenci znają reguły czytania tekstów naukowych, to nie przekłada się ta znajomość na praktyczne wykorzystanie podczas lektury. Do zapoznanych zasad studenci zaczynają stosować się dopiero na starszych latach. Dlatego też na tej podstawie można przypuszczać, że lektura tekstów naukowych przez studentów pierwszego roku jest nieefektywna, podczas czytania pomijają bowiem czytanie wstępne i końcowe, skupiają się jedynie na czytaniu zasadniczym. Do zachowań czytelniczych, które mogą ujemnie wpłynąć na jakość procesu lektury i sam proces, należały: skupienie uwagi na poszczególnych jednostkach tekstu i oddzielne analizowanie ich, przyswajanie wiadomości wyrażonych explicite, powierzchowna synteza myślowa, pochopna ocena poziomu rozumienia tekstu, priorytetowe traktowanie wzorów zapisanych symbolicznie, przykładanie zbyt dużej wagi do pamięciowego opanowania czytanego tekstu matematycznego.