Celem badania było poznanie postaw i opinii społeczeństwa wobec picia alkoholu przez młodzież. Przebadano reprezentatywną próbę losową Polaków, uzyskano 902 wywiady od respondentów powyżej 15. roku życia. Zdecydowana większość wyraziła opinię, że wiek dojrzałości do picia alkoholu to 18-20 lat; dotyczyło to wszystkich rodzajów napojów alkoholowych. Chłopcy spotykali się z większym przyzwoleniem na picie i rozpoczynanie go w młodszym wieku; picia piwa przez chłopców nie aprobowało 20% badanych, wina – 23%, wódki – 28%, dla dziewcząt odsetki wynosiły odpowiednio 32%, 33%, 40%; uznano to za możliwy wynik stereotypów płciowych. 73% badanych zdawało sobie sprawę, że alkohol w piwie jest równie niebezpieczny jak zawarty w wódce, 22% wierzyło, że jest on mniej groźny (częściej mężczyźni, osoby w złej sytuacji materialnej). Im mniejsza procentowa zawartość alkoholu w napoju, tym większa była społeczna tolerancja wobec picia go przez młodzież oraz tym niższy wiek dojrzałości do picia; przedział 15-17 lat jako dopuszczalny wiek picia piwa przez chłopców wskazało 12% badanych, przez dziewczęta – 9%, picia wina odpowiednio 6% i 5%, picia wódki po 1%. Wskazywany wiek dojrzałości do picia oraz liczba osób wyrażających opinię, że w ogóle nie powinno się pić alkoholu, wzrastały wraz z wiekiem badanych. Mężczyźni byli bardziej tolerancyjni wobec picia przez chłopców, rzadziej też dezaprobowali picie w ogóle. Wobec picia przez dziewczęta bardziej tolerancyjne były osoby starsze, mające w rodzinie dziecko do 18 lat; w grupie wiekowej 15-39 lat osoby regularnie praktykujące wskazywały późniejszy wiek dojrzałości do picia u dziewcząt, częściej też wyrażały opinię, że nie powinny one pić. 61% przyznało, że widziało w swoim otoczeniu osoby nietrzeźwe poniżej 18. roku życia, częściej potwierdzali to mężczyźni, badani w wieku 15-19 lat, osoby z wykształceniem podstawowym lub zawodowym, osoby mające dzieci do 18 lat, badani niepraktykujący. Ponad 90% badanych było za interwencją w przypadku picia alkoholu przez osoby w wieku 15 lat; w przypadku stwierdzenia w domu nietrzeźwości 15-latka 80% zaleciło rozmowę rodziców lub opiekunów z dzieckiem bez karania go, 14% było za zastosowaniem kary, niewielu zaleciło odwołanie się do psychologa, pedagoga lub wychowawcy klasy; w przypadku stwierdzenia nietrzeźwości na wycieczce szkolnej 83% zaleciło rozmowę z rodzicami, 75% z samym dzieckiem, a 36% z całą klasą (częściej mieszkańcy miast), 25% zgodziłoby się na obniżenie oceny z zachowania (najczęściej mieszkańcy wsi), 2% na karę usunięcia dziecka ze szkoły. Za zastosowaniem kary częściej opowiadali się mieszkańcy wsi; za poważną rozmową z synem – częściej mężczyźni, mieszkańcy miast, za poważną rozmową z córką i rezygnacją z kary – badani w wieku 15-39 lat, mieszkańcy miast. 65% badanych stwierdziło, że osoba wbrew prawu sprzedająca alkohol nieletniemu powinna być współodpowiedzialna prawnie za wyrządzone przez niego szkody; najmocniej popierały to osoby regularnie praktykujące, najmniej – osoby wierzące, że piwo zawiera mniej groźny rodzaj alkoholu niż wódka.