Celem badania było określenie przygotowania nauczycieli do pracy z dzieckiem o zaburzonym rozwoju mowy. Badaniem ankietowym dotyczącym poziomu posiadanego wykształcenia (w tym logopedycznego), form opieki logopedycznej w danym przedszkolu, współpracy z logopedą objęto 50 nauczycielek przedszkoli z regionu chrzanowskiego. 24% miało wykształcenie wyższe, 19% uzupełniało wykształcenie, 54% ukończyło studium nauczycielskie i uzyskało elementy wiedzy logopedycznej podczas przygotowania do zawodu. Wymiar przedmiotu w toku studiów wynosił przeważnie około 20 godzin; przed 1985 nie było go w ogóle; kilkumiesięczny kurs logopedyczny w placówce doskonalenia nauczycieli odbyło 6%; nikt nie ukończył podyplomowych studiów logopedycznych. 45% oceniło swoją wiedzę logopedyczną na 4 punkty (w skali 1-10), 15% na 5-7, nikt nie ocenił jej powyżej 8. W większości praca nauczyciela z dzieckiem ograniczała się do ćwiczeń profilaktycznych, ortofonicznych, przewidzianych programem; pracę korekcyjną podejmowano sporadycznie, jako powód podawano brak kompetencji i czasu. Obecność logopedy w przedszkolach była sporadyczna, zatrudniały go na stałe pojedyncze przedszkola (głównie integracyjne). Tylko 13% nauczycieli było zorientowanych w przebiegu terapii dziecka i starało się w niej uczestniczyć zgodnie z otrzymanymi instrukcjami.