Celem badania było poznanie opinii nauczycieli Rzeszowszczyzny na temat problemów edukacyjno-wychowawczych. Ankietą objęto 60 nauczycieli z: Rzeszowa – V i VI LO, Strzyżowa – LO oraz Liceum Ekonomiczne, Kolbuszowej – LO oraz Technikum Mechaniczne, Sędziszowej – LO oraz Technikum Elektryczne, Ropczyc – LO, Mielca – LO, TE. Za najbardziej skuteczne zakresy procesu edukacyjnego uznano: wykształcenie średnie ogólne pozwalające podjąć dalszą naukę (studia) – 75%, podstawowe wykształcenie – 68,3%, wychowanie katolickie – 56,7%; za najmniej skuteczne uznano: wychowanie w zakresie wiedzy politycznej pozwalające na uczestnictwo w życiu społecznym – 83,3%, wyrobienie szacunku dla państwa i jego organów władzy – 80%, wychowanie seksualne – 71,7%; widoczny był duży sceptycyzm badanych, w dużej mierze prawie wszystkie zakresy uważali za mało skuteczne. Za obszary wychowania o najlepszej realizacji programowej przez państwo uznano: kształtowanie potrzeby wychowania i postępowania dobrego katolika – 41,7%, szacunku do osiągnięć narodu w przeszłości – 40%, odpowiedzialnej postawy, potrzeby odbycia przez mężczyzn służby wojskowej – 35%. Za wielką niewiadomą uznawano najczęściej: kształtowanie świadomości przestrzegania demokracji – 26,7%, świadomości radzenia sobie w społeczeństwie pluralistycznym – 23,3%. Za obszary, w których panuje chaos, uznano: kształtowanie dojrzałości sądów zjawisk społecznych i politycznych – 30%, szacunku dla istniejącego systemu ustrojowego – 28,3%, dumy z obecnych dokonań – 21,7%. Opinie dotyczące postrzegania wychowania przez społeczeństwo: zdaniem badanych ludzie uważają, że dużo robi się w zakresie wychowania w rodzinie – 28,3%, wychowania kościelnego poprzez lekcje religii – 16,7%; dużo – w zakresie wychowania kościelnego – 53,3%, wychowania intelektualnego – 30%; tyle, ile powinno się robić – w zakresie wychowania obywatelskiego – 53,3%, patriotycznego – 50%; brak działania dostrzegano w zakresie wychowania gospodarczego – 63,3%, obronnego – 60%; 18,3% nie zajęło stanowiska dotyczącego opinii społeczeństwa o wychowaniu politycznym, 13,3% – o wychowaniu obronnym, 11,7% – o wychowaniu gospodarczym. Większość postulatów wobec państwa w zakresie polityki edukacyjno-wychowawczej uznano za pilne, najbardziej: zwiększenie nakładów na edukację i wychowanie – 95%, zreformowanie programów kształcenia – 95%, ograniczenie przestępczości przez efektywne wychowanie – 93,4%. Za najbardziej niepotrzebne uznano wprowadzenie obowiązkowych lekcji religii w szkołach wyższych – 40%.