Celem badania było znalezienie odpowiedzi na pytania: w jakim stopniu czas lekcji wykorzystywany jest na aktywność ruchową uczniów; jaki jest przebieg intensywności lekcji wychowania fizycznego z gier zespołowych, lekkoatletyki i gimnastyki; czy obciążenie uczniów wysiłkiem fizycznym w czasie badanych lekcji WF-u było wystarczające. Pomiar metodą chronometrażu przeprowadzono w Szkole Podstawowej nr 2 w Białej Podlaskiej (jesień 1994); przeprowadzono sześć obserwacji lekcji gier zespołowych, lekkoatletyki i gimnastyki (po dwie lekcje). Pomiar częstości skurczu serca rejestrowano Sport-Testerem PE-4000 w Szkole Podstawowej nr 3 w Działdowie (wiosna 1995). Stwierdzono, że: efektywny czas ćwiczeń podczas lekcji gier zespołowych (51%) i lekkoatletyki (60%) był znacznie większy niż z gimnastyki (38%); wszystkie lekcje wywołały podobne reakcje układu krążenia u badanych uczniów; krzywe tętna miały nieregularny przebieg; charakterystyczne dla części wstępnej wszystkich lekcji było dość wysokie tętno wyjściowe i uzyskane w krótkim czasie parametry zbliżone do maksymalnych – 210, 204, 195 uderzeń na minutę (możliwy efekt montażu aparatu, obserwacji lekcji, wahań charakterystycznych dla tego okresu rozwojowego), część główna lekcji dostarczała obciążeń na zbliżonym, wysokim poziomie; najwyższe parametry intensywności badanej częstością skurczu serca zanotowano na lekcji koszykówki i lekkoatletyki, nieco niższe na lekcji gimnastyki; obciążenie wysiłkiem fizycznym w czasie badanych lekcji WF-u było wystarczające dla istotnego wpływu na rozwój wydolności uczniów.