Celem badania było określenie głównych przyczyn braku akceptacji dziecka w klasie szkolnej. Sformułowano następujące pytania szczegółowe: Jakie są przyczyny braku akceptacji dziecka w klasach trzecich? (zachowanie, sytuacja rodzinna); Jaka jest częstotliwość braku akceptacji? Jaka jest sytuacja społeczna dziecka nieakceptowanego w klasie? Badaniem objęto 50 uczniów z trzech klas trzecich szkoły podstawowej. Do zebrania materiału zastosowano: metodę socjometryczną Moreno, ankietę dla uczniów, obserwację uczniów, wywiad z rodzicami oraz analizę dokumentów szkolnych. Na podstawie uzyskanych danych stwierdzono, że nieakceptowanych było 22 dzieci (w tym 21 było pochodzenia robotniczego, a jedno – inteligenckiego). Odnotowano, że rodzice dzieci nieakceptowanych mieli wykształcenie podstawowe i średnie. Okazało się, że dzieci nieakceptowane miały często utrudniony przez rodziców kontakt z rówieśnikami; w jednym przypadku rodzice stwierdzili, że ich dziecko jest posłuszne; czworo dzieci było niekoleżeńskich, często wchodziło w konflikty z grupą podczas zabawy i podczas powierzonych zadań; większość dzieci nieakceptowanych miała świadomość braku akceptacji ze strony grupy; jedną z przyczyn braku akceptacji przez grupę było małe uspołecznienie, wykazywanie w niekoleżeńskości, złośliwości, arogancji, zarozumiałości; zachowanie dzieci nieakceptowanych różniło się od pozostałych i drażniło grupę swoją odmiennością; osoby nieakceptowane były rzadziej chwalone przez nauczyciela, często upominane i zawstydzane przed klasą. Na podstawie zgromadzonego materiału stwierdzono, że pozycja dziecka w strukturze nieformalnej klasy była w dużym stopniu zależna od warunków środowiskowych; dzieci akceptowane przejawiały wyższe poczucie przynależności do grupy; funkcjonowanie jednostek w grupie klasowej było uzależnione od momentu jej powstania.