Celem badania było znalezienie odpowiedzi na pytania: jak czują się nauczyciele języka francuskiego w swojej pracy, jakie czynniki wpływają korzystnie, a jakie niekorzystnie na ich samopoczucie; jakie trudności napotykają w swojej pracy; czy uznają swoją pracę za stresującą, a jeśli tak, to jakie widzą sposoby radzenia sobie ze stresem; jak oceniają swoje przygotowanie do zawodu i jakie są ich potrzeby doskonalenia zawodowego; jakie są ich propozycje w zakresie przygotowania do zawodu. Badaniem ankietowym objęto 40 nauczycielek języka francuskiego z Warszawy z pięciu szkół podstawowych i 35 średnich, otrzymano odpowiedzi od 24. 11 badanych było w wieku 31-40 lat; 23 pracowały w liceach ogólnokształcących; 12 miało staż pracy do pięciu lat; 17 ukończyło filologię romańską; 14 wykonywało wcześniej inny zawód. Motywy wyboru zawodu: zamiłowanie do języka francuskiego – 17 wskazań, powołanie do zawodu – dziewięć, przypadek – siedem, tradycje rodzinne – pięć, konieczność zarabiania na życie – dwa. Połowa nauczycielek lubiła swoją pracę, połowa lubiła ją bardzo. Samopoczucie w szkole: bardzo dobre – dziewięciu osób, 10 – dobre, pięciu – przeciętne. Czynniki wpływające pozytywnie: pozytywna postawa wobec zawodu, dobre kontakty międzyludzkie i atmosfera w szkole, aktywna postawa uczniów, ich chęć do nauki, odnoszenie sukcesów w ramach lekcji i całego procesu nauczania, uczestnictwo w sukcesie uczniów, dobre warunki lokalowe i materialne, dobra organizacja pracy. Czynniki wpływające negatywnie: brak motywacji do nauki u uczniów, zbyt małe ich osiągnięcia i złe zachowanie, brak współpracy między nauczycielami, rutyna i obojętność środowiska, brak zrozumienia ze strony rodziców, trudne warunki pracy, niski prestiż zawodu i niskie pensje, niska pozycja języka francuskiego. Badane uznały, że czynniki warunkujące samopoczucie w pracy zależą głównie od nich samych, następnie od warunków pracy, innych osób, wykonywanych zadań. Siedem często odczuwało bóle głowy i pleców, pozostałe odczuwały różne dolegliwości czasem lub rzadko. Zgłaszane trudności w pracy dotyczyły języka, metodyki, psychopedagogiki, warunków i organizacji pracy. Praca przez dwie osoby została uznana za bardzo stresującą, przez 14 – za stresującą, przez siedem – za mało stresującą. 2/3 uważało, że mogłoby coś zrobić, by lepiej radzić sobie ze stresem, siedem – że nie ma takiej możliwości. Wśród podanych możliwości wybierano najczęściej: mniej się przejmować – 15 osób, znaleźć więcej czasu dla siebie – 12, nauczyć się relaksować, spędzać więcej czasu z rodziną – po 10, uzupełnić wiedzę – osiem; siedem osób podało własne propozycje. Brak przeszkód we wprowadzaniu pozytywnych zmian zadeklarowało osiem osób, jedna nie chciała się zmieniać, dwie uznały problem za błahy; pozostałe osoby wymieniały: brak czasu, wiedzy, siły, dyscypliny, wysokie koszty, złożoność sprawy; sześć osób podało swoje uwagi. 83% uznało, że są kompetentne w pracy, 75% czuło się pewnie jako nauczyciel. Swoje ogólne przygotowanie do zawodu badane oceniły średnio na 3,9 (skala 2-5), przygotowanie językowe – na 4,1, metodyczne – 3,8, psychopedagogiczne – 3,95. 17 osób było zainteresowanych doskonaleniem językowym, 15 – metodycznym, 13 – psychopedagogicznym, kilka systematycznie uczestniczyło w kursach. Preferowaną formą był staż we Francji – 17 osób, kilkudniowe warsztaty – 11, studia wieczorowe – dwa wskazania; trzy osoby zgłosiły własne propozycje. Badane stwierdziły, że w przygotowaniu zawodowym przyszłych nauczycieli należałoby uwzględnić kwestie z zakresu języka (doskonalenie umiejętności), metodyki (nowe tendencje, metody pracy i ewaluacji uczniów, osadzenie nauczania w praktyce), psychopedagogiki (praca nad sobą, umiejętności interpersonalne, kontakt z uczniami, motywowanie ich).