Celem badania była charakterystyka postaw i zachowań młodzieży akademickiej w okresie przełomu politycznego w Polsce w latach 1988–1989. W badaniu wzięło udział 244 studentów Akademii Wychowania Fizycznego w Katowicach i Uniwersytetu Śląskiego. Posłużono się kwestionariuszem ankiety audytoryjnej zawierającej jedno pytanie otwarte i 18 zamkniętych. Pytania dotyczyły oceny: tematyki w publicystyce, która miała na celu kształtowanie kultury politycznej i społeczeństwa, zachowań istotnych dla tworzenia nowego demokratycznego ustroju, wzorów zachowań i działań w polityce, akceptowanych i nieakceptowanych przez młodzież. W badanej grupie znalazło się 61,9% kobiet. 51,7% respondentów pochodziło ze środowisk inteligenckich, 41,8% z robotniczych. 62,3% studentów mieszkało w ośrodkach wielkomiejskich, 4,9% na wsi. Pytanie otwarte dotyczyło konieczności podejmowania w publicystyce takiej tematyki, która kształtowałaby kulturę polityczną społeczeństwa. 25% ankietowanych stwierdziło, że konieczność ta ma na celu podniesienie świadomości politycznej Polaków, 22,5% wymieniło podniesienie orientacji w aktualnej sytuacji politycznej w Polsce. W opinii 5,7% badanych zabieg ten ma zbudować wzajemne porozumienie. 18,4% ankietowanych nie spróbowało nawet odpowiedzieć na to pytanie, 13,5% nie wiedziało, z czym wiąże się wspomniana konieczność kształtowania kultury politycznej w społeczeństwie. Według blisko 40% studentów w życiu społeczno-politycznym tamtego czasu nie pojawiły się zachowania wiążące się z praktyką konsultacji (25,8% uznało, że raczej nie wystąpiły). Blisko 60% badanych twierdziło, że w okresie przełomu politycznego zabrakło uzgadniania zróżnicowanych dążeń i opinii. 66,8% studentów było zdania, że w tamtym czasie przeprowadzano badania opinii społecznej (tak i raczej tak). Ponad połowa studentów uznała, że nie było w okresie przełomu możliwości otwartego wyrażania odmiennych poglądów. 11,1% studentów zdecydowanie potępiło udział w strajkach ulicznych i demonstracjach antypaństwowych (40,2% badanych nie potępiłoby takich zachowań). W opinii 49,2% zdecydowanie nieakceptowane byłoby wyparcie się swoich przekonań politycznych, według 69,3% – wyparcie się przekonań religijnych. 76,6% badanych nie potępiało publicznego krytykowania ustroju, 69,7% – nieuczestniczenia w powszechnych wyborach do sejmu, rad narodowych itp. Świadczy to o negatywnym stosunku studentów do systemu politycznego okresu przełomu w Polsce.