Przedmiotem badania była sytuacja dziecka upośledzonego w rodzinie. Skupiono się przede wszystkim na stanie zdrowia dziecka, jego potrzebach i możliwości ich realizacji w środowisku rodzinnym. W badaniu wzięło udział 125 osób, w tym 104 dziewczynki i 21 chłopców, uczęszczających do jednego z ośrodków szkolno-wychowawczych w Krakowie. Respondenci byli w wieku od 8 do 19 lat. Do zebrania materiału wykorzystano metodę wywiadu i analizę dokumentacji medycznej oraz psychologiczno-pedagogicznej. 71,2% badanych pochodziło z rodzin robotniczych, 13,6% z robotniczo-chłopskich, 8,8% z inteligenckich. 32 dzieci wychowywało się w rodzinach niepełnych, 13 w zrekonstruowanych. 83 rodziców skarżyło się na trudną sytuację materialną rodziny. Jedynie dziewięć rodzin osiągnęło możliwie dobry poziom warunków socjalno-bytowych, 33 – poziom średni. 117 uczniów było zakwalifikowanych do opieki dyspanseryjnej. Wszystkie miały wady postawy, 51 osób cierpiało na schorzenia górnych dróg oddechowych, 37 miało wady słuchu i mowy, 23 – wadę wzroku, 18 dzieci miało nieprawidłowy wzrost albo wagę ciała, 15 – zaburzenia i uszkodzenia OUN (dziewięcioro cierpiało na epilepsję). Pięciu uczniów borykało się z chorobami układu krążenia, pięciu – z uszkodzeniami narządu ruchu. 13 matek badanych uczniów cierpiało na zaburzenia układu krążenia, siedem – na astmę oskrzelową, pięć – rozedmę płuc i gruźlicę, trzy – choroby układu pokarmowego, trzy – choroby nowotworowe. Ojcowie mieli mniej przewlekłych schorzeń niż matki badanych dzieci – trzech cierpiało na choroby układu krążenia, trzech na choroby nerek, dwóch na choroby płucne, jeden – na chorobę nowotworową. W 37 rodzinach panowała niekorzystna atmosfera domowa, co bardzo ujemnie wpływało na rozwój umysłowy i emocjonalny dzieci. W domach tych pojawiały się częste konflikty, kłótnie, panowała niezgoda, wybuchały awantury (na tle alkoholowym). 94 rodziny – jak zaobserwowano – dbały o potrzeby związane z żywieniem i zdrowiem badanych dzieci. Prawie wszyscy uczniowie spożywali posiłki w szkole. Okazało się, że prawie co szósty uczeń nie miał podstawowych przyborów szkolnych. Tylko w 31 rodzinach zwracano uwagę na rolę zabawy w rozwoju dziecka. Prawie 30% respondentów – ze względu na dojazdy do szkoły – nie miało wystarczającej ilości snu i nieregularnie spożywało posiłki. Stwierdzono, że uczniowie ci byli zmęczeni, wyczerpani, senni, drażliwi, wykonywali swoją pracę z mniejszą efektywnością. Badanie wykazało, że w rodzinach wielu dzieci upośledzonych panowała niekorzystna atmosfera dla ich rozwoju – wynikająca najczęściej z problemów materialnych, które powodowały, że rodzice byli apatyczni i zniechęceni do poprawy sytuacji bytowej.