Celem badania była charakterystyka wybranych osobowościowych uwarunkowań w zakresie zachowań agresywnych uczniów. W badaniu wzięło udział 850 uczniów z województw: kieleckiego, katowickiego, tarnobrzeskiego i zamojskiego. Uczniowie uczęszczali do szkół podstawowych w miastach i na wsiach. Za pomocą testu Nastroje i humory Bussa i Durkee zbadano poziom agresji młodzieży. Do pomiaru niektórych zmiennych osobowościowych wykorzystano szereg testów psychologicznych. Na podstawie testu Jaki jesteś Choynowskiego i Skrzypek stwierdzono, że chłopcy są bardziej neurotyczni niż dziewczęta ze szkół podstawowych; wyższemu poziomowi neurotyzmu u uczniów towarzyszą gorsze wyniki w nauce (istotne statystycznie). Można stwierdzić, że związek między agresją a poziomem neurotyzmu ma charakter istotny statystycznie. Wniosek ten potwierdzono na podstawie wyników testu do określenia poziomu skłonności neurotycznych (kwestionariusz osobowości Eysencka – MPI). Osoby o skłonnościach neurotycznych mają większe tendencje do zachowań agresywnych, intensywniej przeżywają stres w sytuacjach trudnych, są drażliwi uczuciowo, pobudliwi, mniej wierzą we własne możliwości. Takie zachowania potęgowane są często przez niekorzystną atmosferę rodzinną. Kolejnym czynnikiem, od którego zależała agresywność młodzieży, był poziom zapotrzebowania na stymulację (wyniki testu Zuckermana). Agresywność dzieci i młodzieży potęgowana jest przez brak akceptacji indywidualności dziecka (p < 0,05), odrzucenie emocjonalne (p < 0,01), rzadki kontakt rodziców i dzieci, traktowanie dziecka jako przeszkody (p < 0,01), nieprzyjazne nastawienie rodzica wobec dziecka, dystans emocjonalny (p = 0,01), ostry nadzór, restrykcje (p < 0,05), silną kontrolę, ingerencję rodzica w życie dziecka (p < 0,01), także nadmierny liberalizm, mały nadzór i brak konsekwencji (p < 0,01). Okazywana przez uczniów agresja powoduje, że są oni częściej odrzucani w środowisku rówieśniczym.