Celem badania było stwierdzenie, czy szkoła daje uczniom poczucie bezpieczeństwa. Badaniem sondażowym objęto 150 uczniów klas szóstych i siódmych jednej ze szczecińskich szkół podstawowych. Ponad połowa badanych nie zwracała się do nauczycieli z problemami; jako przyczyny wskazywano głównie brak zaufania, negatywne postawy nauczycieli. Co trzeci uczeń niechętnie przebywał w towarzystwie niektórych nauczycieli lub unikał styczności z nimi; przyczyny były następujące – poczucie bycia pilnowanym, poddawanym ciągłej ocenie, stresujące zachowania nauczyciela. Co trzeci uczeń aktywnie uczestniczył w lekcjach i chętnie się do nich przygotowywał. Blisko połowa obawiała się sprawdzianów i pytania przy tablicy, czekała na zakończenie lekcji, nudziła się, unikała kontaktu wzrokowego z nauczycielem, miała ogólnie złe samopoczucie. Co piąty badany uważał, że jest niesprawiedliwie oceniany przez nauczyciela i źle traktowany. Przyjacielski stosunek do szkoły miała nieco ponad 1/3 uczniów; tyle samo deklarowało stosunek wrogi (głównie uczniowie klas siódmych i chłopcy), najczęstsze przyczyny były następujące: ogólna antypatia do szkoły, przeciążenie obowiązkami szkolnymi. W większości pozytywnych i negatywnych wypowiedzi o szkole zauważano, że źródłem samopoczucia ucznia był nauczyciel.