Badanie przeprowadzono w ramach badań nad efektywnością kształcenia uczniów upośledzonych umysłowo w stopniu lekkim. Celem badania było ukazanie wyników przedmiotowego kształcenia uczniów klas szóstych i ósmych w kontekście realizacji pozaprzedmiotowych celów kształcenia mierzonych stopniem uspołecznienia badanych. W próbie znalazło się 476 osób, w tym 55 uczniów uczęszczających do klas specjalnych, 196 uczniów szkół specjalnych oraz 225 uczniów ośrodków szkolno-wychowawczych. 95 badanych mieszkało w domu, a 130 w internatach. W badaniu wykorzystano kartę uspołecznienia dziecka K.M.B. Bridges w opracowaniu J. Konopnickiego (1961) do pomiaru rozwoju społecznego uczniów oraz wyniki postępów w nauce uzyskanych przez badaczy przedmiotowych efektów kształcenia (w klasie szóstej – matematyki i cichego czytania ze zrozumieniem, w klasie ósmej – matematyki, czytania i pisania). Wyniki badania (opracowane z wykorzystaniem metod statystycznych) potwierdziły związek stopnia rozwoju logicznego myślenia i umiejętności komunikowania się z otoczeniem z rozwojem społecznym uczniów. Dla powodzenia uczniów w nauce szkolnej bardzo istotna okazała się umiejętność czytania. Stwierdzono również brak wpływu czynników, które powinny zwiększać efektywność kształcenia przedmiotowego, czyli wieku uczniów, długości jego pobytu w placówce rewalidacyjnej oraz form kształcenia specjalnego. Karierę edukacyjną ucznia upośledzonego umysłowo w stopniu lekkim determinowały przede wszystkim uwarunkowany genetycznie rozwój intelektualny oraz wzory środowiska, z którego pochodziło dziecko.