Badanie poświęcone było efektywności gier dydaktycznych w procesie kształcenia studentów kierunków pedagogicznych w zakresie pedagogiki ogólnej i dydaktyki ogólnej. W badaniach posłużono się metodą sondażu pedagogicznego i eksperymentu dydaktycznego z zastosowaniem gier dydaktycznych. Sondażem objęto 221 studentów kierunków pedagogicznych Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie, w tym 119 studentów zdających egzamin z pedagogiki i 102 studentów zdających egzamin z dydaktyki ogólnej. W eksperymencie brało udział 356 studentów, w tym 208 z pedagogiki ogólnej w sześciu grupach eksperymentalnych (106 osób) i sześciu kontrolnych (102 osoby) oraz 148 studentów dydaktyki ogólnej w sześciu grupach eksperymentalnych (74) i sześciu kontrolnych (74). W badaniu dystansowym wzięto pod uwagę wyniki 150 studentów pedagogiki ogólnej i 118 studentów dydaktyki ogólnej. W eksperymencie uczestniczyło również ośmiu nauczycieli akademickich prowadzących ćwiczenia z badanych przedmiotów. Wyniki etapu sondażowego badania ujawniły, że sposób realizacji zajęć z pedagogiki ogólnej i dydaktyki ogólnej spotkał się z wyraźną krytyką studentów, szczególnie w obszarze praktycznego przygotowania metodycznego. Etap eksperymentalny potwierdził główną hipotezę badawczą o większej skuteczności metody nauczania uwzględniającej gry pedagogiczne – wyniki uzyskane z testu sprawdzającego w badaniach końcowych i dystansowych okazały się w każdym analizowanym przypadku wyższe w grupach eksperymentalnych niż kontrolnych. Przewaga gier pedagogicznych obejmowała postępy, trwałość i zastosowanie nabytej przez studentów wiedzy. Wystąpiła również wysoka korelacja między wynikami uzyskanymi przez studentów z grup eksperymentalnych w testach sprawdzających a ocenami uzyskanymi na egzaminie z danego przedmiotu.