Celem ankiety było zebranie opinii nauczycieli muzyki i plastyki na temat przedmiotów, których uczyli. Ankietę wypełniły 94 osoby, wszystkie legitymowały się wyższym wykształceniem. 2/3 respondentów nie odczuwało ze strony dyrektorów szkół jakiegokolwiek lekceważenia wobec przedmiotów artystycznych. Pozytywny stosunek uczniów do lekcji muzyki i plastyki dostrzegało około 30% nauczycieli plastyki i około 50% nauczycieli muzyki. Blisko 30–35% nauczycieli przedmiotów artystycznych twierdziło, że nauczyciele innych przedmiotów nie odnoszą się do lekcji artystycznych z lekceważeniem. W ocenie respondentów najmniej pozytywny stosunek do lekcji muzyki i plastyki mieli rodzice uczniów (około 10% badanych uważało, że rodzice mają pozytywny stosunek do tych przedmiotów). Negatywny stosunek rodziców dużo częściej dostrzegali nauczyciele pracujący w szkołach na wsi. Na negatywną postawę rodziców zwracali uwagę przede wszystkim nauczyciele młodzi, o najkrótszym stażu pracy. O negatywnym stosunku uczniów do lekcji muzyki byli najczęściej przekonani nauczyciele z dużych miast, powyżej 100 tysięcy mieszkańców. Byli to również nauczyciele z wyższym formalnym wykształceniem muzycznym, które mogło się z kolei przekładać na ambitniejsze podejście do nauczania przedmiotu i większe wymagania wobec uczniów. W relacjach nauczyciel muzyki – uczeń nie miały znaczenia takie czynniki jak: wiek nauczyciela, długość stażu pracy w zawodzie, rodzaj i tryb studiów na uczelni. Opinii nauczycieli nie można w tym wypadku uznać za reprezentatywne, gdyż na ankiety odpowiedziały osoby z bardzo wysokimi kwalifikacjami. Stwierdzono jednak, że kompetencje uczniów w zakresie muzyki są bardzo niskie i odbiegają znacznie od umiejętności uczniów w tym zakresie z innych krajów europejskich. Należy rozbieżności te uwzględnić w zmianach w systemie oświaty, który to powinien oddziaływać na poprawę stanu umiejętności muzycznych uczniów kończących szkołę podstawową.