Celem badania było znalezienie odpowiedzi na pytanie, jaki jest związek pomiędzy poziomem agresji ojców i agresją przejawianą przez ich dzieci uczęszczające do szkoły podstawowej dla upośledzonych umysłowo w stopniu lekkim. Badaniem objęto 60 uczniów (32 chłopców, 28 dziewcząt; średnia wieku 14;11 ) z klas VI-VIII z dwóch krakowskich szkół podstawowych dla lekko upośledzonych umysłowo oraz 55 ojców (średnia wieku 43 lata; 29,1% wykształcenie podstawowe, 56,4% zawodowe, 14,5% średnie). Zastosowano Inwentarz Psychologiczny Syndromu Agresji Z.B. Gasia, Kwestionariusz Zachowań Agresywnych w Sytuacji Ekspozycji Społecznej D. Boreckiej-Biernat. Stwierdzono, że badani ojcowie i uczniowie przejawiali głównie średni poziom agresji; nasilenie agresji dzieci było związane z poziomem agresji ojców, związki były statystycznie istotne (wyraźne, małe) w przypadku korelacji między: syndromem agresji i agresją ukrytą ojców a wszystkimi rozpatrywanymi rodzajami agresji u dzieci, agresją zewnętrzną ojców i agresją ogólną dzieci; agresja dziewcząt była w dużym stopniu determinowana głównie samoagresją ojców, agresja chłopców – agresją ukrytą ojców; ogólny poziom agresji ojców istotnie korelował z agresją słowną dziewcząt oraz agresją ogólną chłopców.