Celem badania było zebranie opinii uczniów na temat źródeł przemocy szkolnej. Posłużono się metodą wypracowania na temat: Co cię w szkole cieszy, a co cię przeraża? W badaniu wzięło udział 75 uczniów z klas siódmych i 75 z klas czwartych szkół podstawowych; w badanej populacji było 78 chłopców i 72 dziewczęta. Uczniowie wskazywali, że do źródeł przemocy w szkole należą: nauczyciele (najwięcej wskazań), koledzy oraz szkoła jako instytucja (w tym np. organizacja życia, programy nauczania oraz wychowania). Młodzież twierdziła, że nauczyciele nie potrafią stworzyć przyjaznej atmosfery w szkole, nawiązywać poprawnych kontaktów z uczniami, co z kolei powoduje, że relacje nauczycielsko-uczniowskie oparte są często właśnie na przemocy. Niski poziom kultury pedagogicznej przejawiał się ponadto w nadmiernej impulsywności wobec uczniów, poniżaniu oraz sztywnym systemie kar. Badani podkreślali, że nauczyciele rzadko indywidualizują pracę z uczniami, narzucają zbyt szybkie tempo, stosują zwulgaryzowane słownictwo, krzyczą, by zdyscyplinować klasę. Źródłem przemocy ze strony kolegów jest często podlizywanie się nauczycielom, skarżenie; ofiarami przemocy ze strony rówieśników padają zazwyczaj nieśmiałe i ubogie dzieci. Wiele konfliktów wybucha między uczniami młodszymi i starszymi; ci pierwsi często są okradani przez starszych i silniejszych. Młodzież skarżyła się również na nieodpowiednie wyposażenie klas i stres związany ze zbyt dużymi obowiązkami szkolnymi.