Abstrakt: |
Celem badania było poznanie opinii wychowanków ośrodka szkolno-wychowawczego na temat samodzielnego życia. Sondaż przeprowadzono wśród 40 wychowanków Ośrodka Szkolno-Wychowawczego w Leśnej, w którym przebywała młodzież niedostosowana społecznie w wieku od 15 do 18 lat. W badanej grupie znalazło się 8 chłopców i 32 dziewczęta; wszyscy uczyli się w szkole przysposabiającej do zawodu oraz w zasadniczej szkole zawodowej. Dwie osoby były sierotami, rodzice pozostałych mieli ograniczone prawa rodzicielskie. 24 badanych przebywało w ośrodku od 5 lat, 14 – od 6 do 10 lat, 2 – ponad 10 lat. Ankieta obejmowała takie zagadnienia jak: plany rodzinne, stosunki z rodzicami, plany zawodowe, źródła utrzymania, planowane miejsce zamieszkania po opuszczeniu ośrodka. Okazało się, że większość respondentów – mimo bardzo negatywnych doświadczeń – chciałaby zamieszkać po opuszczeniu ośrodka z rodzicami; pięć osób twierdziło, że nie będą mieli innej możliwości. 27 badanych chciałoby zawrzeć związek małżeński (takiej decyzji nie podjęłoby pięciu badanych). 3 osoby deklarowały, że nie chcą w ogóle mieć dzieci, 3 badanych chciałoby mieć 3 potomstwa, 17 – 2, 8 – jedno dziecko. Planowana liczba dzieci była na ogół niższa niż liczebność własnych rodzin wychowanków. 20 badanych twierdziło, że trafili do ośrodka z własnej winy, 22 osoby uznawało własnych rodziców za winnych w tej kwestii. 11 respondentów winą obarczyło szkołę, a dziewięciu – kolegów. Połowa ankietowanych nie zmieniłaby żadnych cech u swoich rodziców. 25 osób było przekonanych, że są kochane przez rodziców. Tylko jeden z respondentów twierdził, że na pewno jest przez rodziców niekochany. Połowa wychowanków wierzyła, że po opuszczeniu placówki dostaną stałą pracę; pozostali przewidywali, że będą otrzymywać zasiłek dla bezrobotnych. 8 osób liczyło na pomoc rodziny. 37 badanych obawiało się przyszłości, a najbardziej: biedy, braku pieniędzy, jedzenia, pracy, mieszkania, złego towarzystwa, samotności i bieżących problemów. Ankieta pokazała, że wychowankowie ośrodka w większym stopniu powinni być angażowani w bieżące funkcjonowanie placówki wychowawczej. |