Celem badania było określenie związku między zachowaniami agresywnymi nastolatków w sytuacji ekspozycji społecznej a odczuwanym lękiem. Przyjęto, że poziom odczuwanego lęku wpływa na zachowania agresywne młodzieży. W badaniu posłużono się: techniką nominacyjną (badanie zachowania agresywnego w sytuacji ekspozycji społecznej), kwestionariuszem zachowań agresywnych w sytuacji ekspozycji społecznej, Inwentarzem Stanu i Cechy Lęku (STAI) C. Spielbergera, R. Lushena i R. Gorsucha. W badaniu uczestniczyło 803 uczniów klas siódmych i ósmych. 74 osoby ujawniły wysoki poziom agresywnego zachowana w sytuacji ekspozycji społecznej, 74 zaś – poziom o niskim nasileniu. Badanie wykazało, że osoby agresywne odznaczają się znacznie wyższym poziomem lęku (42%; 26% w grupie kontrolnej). Średni i niski poziom odczuwanego lęku występował częściej u osób nieagresywnych (odpowiednio: 43% i 31%). Wśród uczniów agresywnych 60% dziewcząt i 35% chłopców odczuwało lęk w stopniu wysokim (w grupie kontrolnej: 26% dziewcząt i 25% chłopców). Stwierdzono związek istotny statystycznie między poziomem lęku a agresywnymi zachowaniami dziewcząt w sytuacji ekspozycji społecznej; agresywne zachowania ewokowane były przez wysoki poziom lęku, nieagresywne zaś – przez średni i niski poziom odczuwanego lęku.