Przedmiotem badania był obraz siebie nieletnich trudniących się prostytucją. Postawiono następujące pytania badawcze: jaki jest realny i idealny obraz siebie dziewcząt uprawiających nierząd; jaki jest ich poziom samoakceptacji; jak czynniki te wpływają na funkcjonowanie społeczne dziewcząt; jaką rolę odegrało widzenie własnej osoby w genezie uprawianego przez nie procederu; co zadecydowało o takim, a nie innym, sposobie widzenia siebie w tej grupie osób. W badaniach uczestniczyło 100 dziewcząt w wieku od 13 do 18 lat. Respondentki stale albo dorywczo świadczyły usługi seksualne w zamian za korzyści materialne. Podczas badania były wychowankami placówek resocjalizacyjnych dla młodzieży. Wszystkie pochodziły z dużych miast wojewódzkich z całej Polski. W większości pochodziły z rodzin rozbitych i biednych. Dziewczęta wybrano do badania na podstawie analizy dokumentacji sądowej oraz analizy wywiadu psychologicznego. W badaniu posłużono się testem przymiotników ACL Gougha, złożonym z 300 przymiotników odpowiadającym 37 wymiarom osobowości. Dziewczęta wybierały z listy wyrazy najlepiej je charakteryzujące. Do analizy statystycznej różnic między ja realnym a ja idealnym wykorzystano Test Studenta. Badanie pokazało, że dziewczęta trudniące się prostytucją określają siebie jako osoby zdystansowane do innych ludzi, ze skłonnością do zamykania się w sobie, introwertyzmu, nieufne, indywidualistki, kłótliwe, kapryśne, oczekujące wsparcia, łatwo wpadające w złość, wrażliwe. Oceniały również siebie jako mało efektywne w działaniach, sceptycznie nastawione do długotrwałego wysiłku. Określały siebie jako zbuntowane, niepokorne, impulsywne i skłonne do refleksji bardziej niż do działania. Widziały siebie jako osoby sprytne i pomysłowe, ceniące wolność i możliwość decydowania o sobie. Odczuwały lęk przed nowymi sytuacjami, były raczej pesymistycznie nastawione do życia. Ja idealne znacznie różniło się od opisanego wyżej ja realnego. Dziewczęta – w opisie obrazu idealnego siebie – chciały osiągać cele i sukces życiowy, być odpowiedzialnymi, mieć silną wolę, cechować się wytrwałością w działaniach, wiarą we własne możliwości. Badane chciały również – w kontaktach z innymi ludźmi – być bardziej uprzejme, taktowne, spokojne i opanowane. Wolały być przyjazne i zrezygnować ze skłonności do agresji, walki i współzawodnictwa. Okazało się, że dziewczęta trudniące się prostytucją, wykazują się bardzo niskim poziomem samoakceptacji (wybierały głównie przymiotniki o zabarwieniu negatywnym). Niska samoakceptacja korespondowała z bardzo krytycznym obrazem własnej osoby wśród nieletnich prostytutek. Stwierdzono, że trudna sytuacja materialna w połączeniu z niską samoakceptacją, brakiem szacunku do siebie i stawianiem nierealnych oczekiwań wobec siebie w dużej mierze mogą przyczyniać się do podjęcia decyzji o prostytucji.