Przedmiotem badania była struktura obrazu siebie 100 oficerów – słuchaczy pierwszego i drugiego roku studiów podyplomowych w Akademii Obrony Narodowej. Wykorzystano czwartą wersję Testu Przymiotnikowego ACL H.B. Gougha i A.B. Heilbruna (przetłumaczona przez P. Olesia i A. Jurosa). W większości badani uzyskali wyniki przeciętne. Analizie poddano treść realnego i idealnego obrazu siebie; na podstawie analizy istotnych statycznie różnic między treścią realnego i idealnego obrazu siebie scharakteryzowano główne obszary funkcjonowania badanych. Badani chcieli mieć większe zaufanie do siebie, większą odporność na krytykę, niezależność od innych. Chcieli być mniej zahamowani w kontaktach społecznych, lepiej funkcjonować w swoim środowisku. Kosztem, który musieliby ponieść, decydując się na zmianę osobowości, byłyby mniejsza wrażliwość na ludzi, większa konfliktowość i agresywność. Uniezależniając się od otoczenia, badani pogłębiliby sceptyczne nastawienie do innych i nasilenie postawy obronnej. W sferze emocjonalnej zmiana dotyczyłaby większej labilności emocjonalnej oraz agresywności. Badani chcieli być bardziej odpowiedzialni i pracowici. Uważali, że nie są wystarczająco ambitni i zmotywowani do odnoszenia sukcesów. Potrzebowali większego zdecydowania w realizacji swoich celów oraz przedsiębiorczości. Chcieli lepiej radzić sobie w trudnych sytuacjach i unikać niepotrzebnego ryzyka. Oczekiwali, że życie zapewni im więcej niż obecnie przyjemności i rozrywki.