Celem badania było porównanie obrazu siebie w dwóch grupach uczniów drugich i trzecich klas liceum ogólnokształcącego – o przeciętnej i wybitnej inteligencji. Badania selekcyjne do grup przeprowadzono standardowym testem matryc Ravena (do osób wybitnie inteligentnych zaliczono uczniów, których wyniki były wyższe od 96 centyla). Obraz samego siebie badanych poznano w oparciu o Test Przymiotników (The Adjective List – ACL) Gougha i Heilbruna w opracowaniu Z. Płużek i współpracowników. Obie grupy badanych liczyły ostatecznie po 30 osób, w każdej znajdowało się 15 dziewcząt i 15 chłopców. Całkowita liczba przymiotników, z których składał się Test Przymiotników, nie różnicowała badanych grup. Uczniowie wybitni uzyskali jednak wyniki wyższe od przeciętnego w 17 skalach (z 24), a uczniowie przeciętni – w dziewięciu skalach. W zakresie 12 skal badani z obu grup oceniali się podobnie, różnice istotne statystycznie wystąpiły w dziewięciu skalach (osoby zdolne uzyskały w nich istotnie wyższe wyniki). Do skal tych należały: zaufanie do samego siebie, samokontrola, labilność, potrzeba osiągnięć, potrzeba dominacji, potrzeba wytrwałości, zdolność rozumienia siebie i innych, potrzeba współodczuwania oraz potrzeba zmienności.