Celem badania było stwierdzenie, w jaki sposób uczniowie rozumieją postępowanie bohaterów książek Stefana Żeromskiego. Badanie ujawniło, że młodzież przestaje interesować się lekturami, których autorem jest Żeromski. Uczniowie nie rozumieją idei wyznawanych przez bohaterów, wolą postacie niedoskonałe, niedojrzałe niż całkowicie poświęcające się wyższym wartościom. W pracach uczniów na pierwszy plan wysuwały się: depresyjność, filozofia samotności, poczucie nieładu w świecie, pomieszania idei. Młodzi ludzie widzą zmianę systemu wartości, w którym idee ustępują miejsca konsumpcjonizmowi: A co jest ideałem młodych dziś? Boję się, że jest to pieniądz, osiągnięcie największego zysku możliwie jak najmniejszym kosztem. Uczniowie identyfikowali się z postaciami Przedwiośnia, które odczuwały wewnętrzne napięcie, rozdarcie między różnymi ideami. Żeromskiego uczniowie czytają raczej jako pisarza egzystencjalnego, podobnie jak Vonneguta, Camusa, Bułhakowa albo Dostojewskiego. Badana młodzież odrzucała w książkach Żeromskiego: społecznikowski model pisarstwa, sztuczność i schematyzm bohaterów oraz ich powtarzalność w różnych utworach.