Abstrakt: |
Celem badania było określenie stosunku studentów filologii polskiej wobec kanonu lektur obowiązującego na studiach polonistycznych. W badaniu wzięło udział 135 studentów dziennych i 43 zaocznych Uniwersytetu Jagiellońskiego. Tylko 15 osób ze studiów dziennych akceptowało obowiązujący kanon (autorka badania wyliczyła, że student polonistyki w ciągu czterech lat studiów powinien przeczytać 127 lektur). Ambiwalentny stosunek wyraziło 47 badanych. 53 osoby całkowicie zanegowały obowiązujący kanon. Wśród studentów zaocznych akceptację wobec kanonu wyraziły trzy osoby, ambiwalencję – 13, odrzucenie – 19 osób. Trzech studentów dziennych i trzech zaocznych nie odpowiedziało na pytanie o stosunek wobec kanonu lektur na studiach polonistycznych UJ. Respondenci akceptujący obowiązującą listę lektur zauważali, że książki te kształcą kompetencje filologiczne. Studenci skarżyli się na zbyt obszerną listę lektur do przeczytania w czasie studiów. Niektórzy twierdzili, że wybrane pozycje nie odzwierciedlają głównych tendencji w epoce, dlatego też nie powinny znaleźć się w kanonie. 47,4% studentów dziennych i 65,1% zaocznych podczas lektury czasami ograniczało się jedynie do wstępów poprzedzających utwór w wydaniach Biblioteki Narodowej. 17% studentów dziennych i 14% zaocznych nigdy tego nie robiło. Ulubionym pisarzem studentek dziennych okazał się Gombrowicz (33 wskazania), studentów zaś Mickiewicz (siedem wskazań). Wśród studentek zaocznych największą popularnością cieszył się Sienkiewicz (10), najmniejszą zaś: Mickiewicz, Maria Dąbrowska, Szymborska (po trzy osoby). Nie zauważono istotnych różnic w preferencjach pisarzy wśród studentów dziennych i zaocznych. Największą popularnością cieszyły się książki z epok: romantyzmu, pozytywizmu i współczesności. Zaobserwowano wzrost zainteresowania twórcami iberoamerykańskimi. Spośród twórców nieobecnych w kanonie najbardziej popularni byli: Olga Tokarczuk (wśród studentów dziennych), William Wharton (wśród studentów zaocznych) oraz Waldemar Łysiak (w obu grupach). Można stwierdzić, że studenci polonistyki wybierają lektury z klasycznego i beletrystycznego modelu literatury. |