Celem badania było określenie funkcjonowania świetlic szkolnych w Przemyślu. Przeprowadzono rozmowy z kierownikami i wychowawcami 12 świetlic szkolnych, a także z 70 wychowankami tych placówek, w większości uczniami klas I–III szkoły podstawowej. Około 70% uczniów korzystających ze świetlic szkolnych pochodziło z rodzin inteligenckich i robotniczych o przeciętnym statusie materialnym. Dzieci przebywały w świetlicy z powodu pracy obojga rodziców. W opinii wychowawców około 68% rodziców nie poświęcało wystarczającej ilości czasu swoim dzieciom. 53% wychowawców objętych badaniem było absolwentami studiów pedagogicznych, a 44% legitymowało się wyższym wykształceniem. 3% wychowawców ukończyło średnią szkołę pedagogiczną. 40% respondentów podnosiło swoje kwalifikacje podczas kursów w Wojewódzkim Ośrodku Metodycznym w Przemyślu. Prywatne zainteresowania wychowawców stanowiły doskonałą pomoc wychowankom w nauce i pozwalały na organizację ukierunkowanych zajęć dodatkowych. To między innymi z tego powodu 90% uczniów było zadowolonych z pobytu w świetlicy szkolnej. 26% wychowawców określiło stosunek dyrekcji do pracy świetlicy jako bardzo dobry, 8% jako dobry, 58% – obojętny, a 8% – zły. W trzech świetlicach sytuacja ekonomiczna była dobra, w siedmiu – słaba, a w dwóch zła. Siedem placówek posiadało telewizor, wideo i radiomagnetofon, a pięć – jedynie telewizor.