Celem badania było określenie poziomu akceptacji oceny opisowej wobec przekazania szkołom przez MEN we wrześniu 1997 zasady innowacji wdrożeniowej dla szkół publicznych, której realizacja przewidywana była na lata 1997/1998 i 1998/1999. Badaniem objęto 237 nauczycieli, w tym 226 czynnych zawodowo oraz studiujących na trzecim i czwartym roku studiów zaocznych. Procedura badania polegała na przedstawieniu przez respondentów zalet i wad opisowego sposobu oceniania dzieci w klasach I-III. Łącznie zgromadzono 226 wypowiedzi, wśród których znalazło się 996 stwierdzeń (w tym 691 dotyczyło wartości oceny opisowej, a 305 – trudności jej stosowania w praktyce). Do najczęściej wskazywanych zalet oceny opisowej należał jej obserwacyjny charakter (65 wypowiedzi). Respondenci zwrócili także uwagę na m.in. większy stopień obiektywności tego rodzaju oceniania (39 wypowiedzi), a także uwzględnianie wysiłku oraz trudności ucznia (po 17 wypowiedzi). Za wady uznano przede wszystkim pracochłonny charakter oceny opisowej. Wśród barier lokowanych po stronie dziecka podkreślano przede wszystkim brak motywacyjnego wymiaru opisowej oceny. Dodatkowo wskazywano na oczekiwanie rodziców, dla których stopnie były bardziej czytelne.