Celem badania było określenie klimatu społecznego zakładów wychowawczych w kontekście działań korekcyjnych realizowanych poprzez samorządność wychowanków. Badanie przeprowadzono w czterech zakładach wychowawczych południowej Polski. Dokonano analizy funkcjonowania samorządu wychowanków z wykorzystaniem dokumentacji oraz wywiadów przeprowadzonych z wychowankami, wychowawcami i dyrektorami zakładów. Zdiagnozowano również klimat społeczny panujący w zakładach za pomocą Skali Klimatu Społecznego Instytucji Korekcyjnej R. Moosa w adaptacji L. Pytki. Wyniki badania ujawniły, że klimat społeczny zakładów wychowawczych zależał silnie od prawidłowo funkcjonującego samorządu wychowanków. Te zakłady, które zdecydowały się na wprowadzenie form samorządności, by poprzez nie rozwiązywać zadania wychowawcze dla nich właściwe, charakteryzowały się znacznie lepszym klimatem społecznym niż pozostałe. Najbliższa ideałowi poprawnego wychowania i opieki była instytucja, w której koncentrowano się na kształtowaniu poprawnych, przyjaznych i nasyconych pozytywnymi uczuciami stosunków interpersonalnych o terapeutycznym zabarwieniu. Funkcje kontrolne i represyjne w tej placówce zredukowano do minimum.