Celem badania była odpowiedź, jak dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym spostrzegają stosunek emocjonalnych rodziców i członków rodziny do siebie i jakimi uczuciami ich obdarzają. Badaniem objęto 60-osobową grupę dzieci w wieku szkolnym z mózgowym porażeniem dziecięcym, uczących się w SOS-W TPD w Warszawie-Międzylesiu, SPS nr 327 w Warszawie i SZNOZ-Zagórze pod Warszawą. Do zebrania materiału badawczego posłużono się Testem Stosunków Rodzinnych (FRT) J. Anthony'ego i E. Bene. W wyniku przeprowadzonego badania stwierdzono, że percepcja stosunków z matką była znacznie korzystniejsza niż z pozostałymi osobami w rodzinie. Na podstawie uzyskanych odpowiedzi wykazano, że największą liczbę wypowiedzi pozytywnych respondenci przyznali matkom (37,8%), następnie rodzeństwu (22,9%) oraz ojcom (16,7%). Ponadto okazało się, że babcie otrzymały od badanych niemal trzykrotnie więcej uczuć pozytywnych niż negatywnych. Jednocześnie odnotowano ambiwalentny stosunek do dziadków (otrzymali oni taką samą liczbę wypowiedzi pozytywnych oraz negatywnych).