Przedmiotem badania był obraz struktury społecznej widziany przez uczniów klas szóstych. Próbowano dowiedzieć się, jakie problemy społeczne (i w jaki sposób) postrzegają uczniowie oraz jakie jest ich nastawienie do obecnych rządzących. Badaniem objęto 62 osoby (w tym 31 dziewczynek i tyle samo chłopców) uczęszczające do szkół podstawowych w Zielonej Górze oraz we wsi Leszno Górne. Z miasta pochodziło 13 chłopców i 17 dziewczynek, ze wsi – 14 dziewczynek i 18 chłopców. 16 respondentów z miasta i 10 ze wsi uzyskiwało oceny bardzo dobre, dziewięciu z miasta i 12 ze wsi – dobre, pięciu z miasta i 10 ze wsi – dostateczne. 19 badanych wywodziło się z rodzin o wysokim statusie społecznym, 27 – o średnim statusie, 16 – o niskim. Do zgromadzenia materiału badawczego posłużono się kwestionariuszem opracowanym przez B. Szacką. W wyniku przeprowadzonego badania wykazano, że 80% uczniów identyfikowało „podstawę i fundament Polski” z kategoriami klasowo-zawodowymi, np. robotnikami, inteligencją itp. Blisko 23,3% respondentów uważało, że najważniejszą grupą społeczną w kraju jest inteligencja, 20% twierdziło, że największe znaczenie społeczne ma klasa rządząca, wymieniano przede wszystkim rząd i prezydenta. Chłopcy bardziej niż dziewczęta podkreślali znaczenie osób silnych, posiadających władzę i wykształcenie. Uczennice preferowały pracę jako wartość przyczyniającą się do dobra społeczeństwa. Większą wartość przypisywali robotnikom uczniowie o niskim statusie społecznym i uzyskujący słabe wyniki w nauce. Uczniowie pochodzący z rodzin o niskim statusie społecznym podkreślali, że w Polsce najbiedniejsi są robotnicy i ich rodziny. Z drugiej strony respondenci wywodzący się z rodzin o wyższym statusie społecznym twierdzili, że w Polsce pracownicy umysłowi mają mniej pieniędzy, niż na to zasługują. Do ludzi ubogich uczniowie zaliczyli także osoby bezrobotne. Dzieci ze wsi z kolei twierdziły, że największe znaczenie dla całego społeczeństwa w kraju ma działalność rolnicza (43,7% wskazań). 21,9% badanych zdawało sobie sprawę z dużego bezrobocia występującego w ośrodkach wiejskich. 15,6% uczniów dostrzegało zubożenie rodzin wielodzietnych. 6,2% badanych kojarzyło ubóstwo z alkoholizmem. Uczniowie – zapytani o to, kto w Polsce cieszy się największym szacunkiem – odpowiadali przede wszystkim w kategoriach zawodowych. Niektórzy twierdzili, że na szacunek zasługują nauczyciele, inni – że prawnicy albo lekarze. Dużą popularnością wśród szóstoklasistów cieszyli się również politycy. Dziewczęta podkreślały, że autorytet zależy od mądrości życiowej, uczciwego postępowania. Według chłopców na szacunek zasługiwały osoby o wyższym wykształceniu, piastujące wysokie stanowisko. Wśród dzieci ze wsi autorytetem cieszył się papież Jan Paweł II. Uczniowie z tej grupy szacunek kojarzyli z takimi wartościami jak: miłość do drugiego człowieka, dobroć, prawość, mądrość, poświęcenie, postawa. Dała się zauważyć wyraźna dominacja kultury religijnej w życiu uczniów pochodzących ze wsi. Tylko dwie osoby stwierdziły, że autorytetem powinny cieszyć się wszystkie osoby starsze – ze względu na mądrość życiową, doświadczenie i prawość. Szóstoklasiści w znacznym stopniu byli rozczarowani funkcjonowaniem ustroju demokratycznego w Polsce. Widzieli wyraźnie, że wolność niesie za sobą także dużo zagrożeń, np. pauperyzację, bezrobocie, brak bezpieczeństwa socjalnego itp. Uczniowie byli zorientowani przede wszystkim na poszanowanie drugiego człowieka, zdobycie wykształcenia oraz dobrych kompetencji zawodowych. Młodzież była słabo zainteresowana aktywnością polityczną, popieraniem porozumienia narodowego i poszanowaniem władzy. Stwierdzono także słabą identyfikację uczniów z publicznymi wzorcami osobowymi.