W badaniu poświęconym postawom nauczycieli przyjęto do analizy 332 ankiety. Wśród ankietowanych byli studenci zaoczni Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Częstochowie, studiujący na kierunkach: filologia polska, nauczanie początkowe i historia. W badanej próbie 80,4% stanowiły kobiety, 18,7% mężczyźni (trzy osoby nie udzieliły odpowiedzi na pytanie o płeć). 44% respondentów nie ukończyło jeszcze 30. roku życia, 73% 40. roku życia. Średnia wieku wyniosła 33,4 roku. 1,8% badanych stanowili nauczyciele z wykształceniem średnim, 5,7% z wykształceniem średnim i ukończonym kursem pedagogicznym, 34,6% po studium nauczycielskim, 4,2% z wykształceniem wyższym pedagogicznym zawodowym, 49,7% z wykształceniem magisterskim pedagogicznym, 3,6% z wykształceniem magisterskim niepedagogicznym. W ciągu ostatnich czterech lat 26,5% ankietowanych nie brało udziału w żadnych formach doskonalenia zawodowego (35,8% badanych nie udzieliło informacji na ten temat). Większość nauczycieli pracowała w zawodzie do 10 lat (28,9% do pięciu lat, 25,6% od 6 do 10 lat). W badanej populacji 11,1% stanowili nauczyciele ze stażem pracy ponad 25-letnim. Zapytani o cechy nowoczesnego pracownika, respondenci wymieniali: wysokie kwalifikacje zawodowe (94 wskazania), gotowość do podnoszenia poziomu wiedzy i umiejętności (97), aktywność w pracy (57), odpowiednie cechy osobowości (83), umiejętność korzystania z nowoczesnych osiągnięć techniki (63) oraz dobre wynagradzanie za pracę (sześć wskazań). Ankietowani uważali, że za orientację zawodową uczniów są odpowiedzialni przede wszystkim rodzice, w dalszej kolejności nauczyciele, media i specjalistyczne instytucje rządowe. Co czwarty badany uwzględniał systematycznie problematykę wyboru zawodu w pracy wychowawczej. W podobny sposób działało od czasu do czasu 41% badanych, okazjonalnie – 32%; dwie osoby nie udzieliły odpowiedzi na to pytanie. Płeć nie miała wpływu na podejmowanie tej tematyki podczas zajęć z uczniami – większość kobiet i mężczyzn rozmawiała z uczniami o wyborze zawodu tylko okazjonalnie albo od czasu do czasu. Częstotliwość podejmowania tej tematyki wzrastała wraz z wiekiem nauczyciela. Na realizację orientacji zawodowej w procesie wychowawczo-dydaktycznym nie miało wpływu wykształcenie badanych ani środowisko, z którego pochodzili. Do zmian koniecznych we współczesnej szkole respondenci zaliczyli: lepsze wyposażenie, uelastycznienie programu nauczania oraz upraktycznienie wiedzy. 14,2% badanych postulowało zmniejszenie liczebności klas, 16% wprowadzenie nowych przedmiotów, 11,7% uczenie większej samodzielności, 9,3% zwiększenie liczby kół naukowych. Nauczyciele chcieliby, aby w szkołach było więcej zajęć z języków obcych i informatyki; ponad 10% wprowadziłoby zajęcia o tematyce ekonomicznej. Około 5% respondentów chciałoby, aby uczniowie mieli więcej lekcji wychowania fizycznego. Do przyczyn utrudniających unowocześnienie pracy nauczyciele zaliczyli: braki w wyposażeniu (59,9%), brak środków na dokształcanie nauczycieli (21,4%) oraz sztywne programy nauczania (11,7%). 40,7% skarżyło się na brak funduszy na funkcjonowanie szkoły, 16,9% zmniejszenie liczby godzin, 13,9% niskie zarobki, 11,1% likwidację zajęć. Zdecydowana większość ankietowanych (83%) twierdziła, że są tylko trochę nowocześni w nauczaniu (trochę tak, trochę nie). Na podstawie wyników badania sformułowano następujące wnioski: nauczyciele kojarzą nowoczesność przede wszystkim z techniką i technologią; nauczyciele chcieliby zyskać większą autonomię, swobodę w doborze programu nauczania oraz gwarancję stabilizacji zatrudnienia; warunkiem unowocześnienia szkoły jest zdaniem badanych zwiększenie nakładów na szkolnictwo; problemami oświaty powinni zajmować się dyrektorzy placówek, a także urzędnicy administracji państwowej; nauczyciele byliby skłonni umożliwić uczniom większy wpływ na decyzje związane ze szkołą niż samorządom lokalnym.