Przedmiotem badań były ekstrawersja – introwersja i neurotyzm wśród studentów z nerwicą histeryczną i dystymiczną. Celem badania było określenie, czy studenci z nerwicą histeryczną i dystymiczną wykazują wyższy poziom neurotyzmu i niepokoju niż studenci bez zaburzeń w zachowaniu. Próbowano także stwierdzić, czy studenci z nerwicami są bardziej introwertywni niż studenci bez zaburzeń nerwicowych, a także czy studenci z nerwicą histeryczną są bardziej ekstrawertywni niż studenci dystymiczni i młodzież z grupy kontrolnej. Założono wstępnie, że osoby z nerwicą dystymiczną i histeryczną są bardziej neurotyczni i wykazują wyższy poziom niepokoju niż studenci bez zaburzeń. Do zebrania materiału wykorzystano: Inwentarz Osobowości Eysencka i Kwestionariusz Osobowości Cattella. Ze studentami, lekarzami i psychologami zajmującymi się terapią studentów przeprowadzono także rozmowy. Do badania zakwalifikowano 45 osób: 15 z rozpoznaną nerwicą histeryczną, 15 z nerwicą dystymiczną, siedem z nerwicą depresyjną, sześć z nerwicą lękową i dwie z nerwicą anankastyczną. W grupie kontrolnej znalazło się 15 studentów bez żadnych zaburzeń. Respondenci studiowali na lubelskich uczelniach wyższych. Badanie wykazało, że wszyscy studenci ze zdiagnozowanymi nerwicami wykazywali wyższy poziom neurotyzmu i niepokoju w porównaniu z osobami z grupy kontrolnej. Badani z nerwicą dystymiczną okazali się bardziej introwertywni niż studenci z nerwicą histeryczną i osoby bez zaburzeń nerwicowych. Stwierdzono ponadto, że badani z nerwicą histeryczną nie byli bardziej ekstrawertywni niż osoby z grupy kontrolnej, a nawet wykazywali nieco wyższy poziom introwertyzmu. Wyniki przeprowadzonego badania pozwoliły na zakwestionowanie tezy Eysencka mówiącej, że histeria jest związana z ekstrawersją. Na podstawie badania nie można jednak ostatecznie wyjaśnić związku ekstrawersji – introwersji z zaburzeniami nerwicowymi, dlatego – by uzyskać bardziej szczegółowe wyniki – należy przeprowadzić dodatkowy eksperyment na większej próbie badawczej.