Celem badania było określenie zastosowania Testu Barwnych Piramid do wykrywania zaburzeń u dzieci hospitalizowanych. W badaniu uczestniczyło 90 dziewcząt i 90 chłopców w wieku od pięciu do dziewięciu lat, hospitalizowanych w placówkach służby zdrowia od 7 do 30 dni. Do każdego badanego z grupy eksperymentalnej przyporządkowano dziecko w takim samym wieku, takiej samej płci, ale wychowujące się w rodzinie, zdrowe i uczęszczające do placówek oświatowych. Posłużono się Testem Barwnych Piramid (test wyboru). Każde dziecko poproszono o ułożenie trzech piramid „pięknych” i trzech „brzydkich”. Wyniki podzielono na trzy grupy: 1) częstotliwość wyborów poszczególnych kolorów; 2) syndromy: pobudzenia, przygnębienia, normy, kontrsyndrom, syndrom braku kolorów; 3) kształtowanie piramid: dywan, uwarstwienie, struktura („płaszcz” albo „schody”). Dzieci – bez względu na płeć – wybierały najczęściej takie kolory jak: różowy, czerwony, pomarańczowy, żółty, zielony 1, niebieski 2, fioletowy 2. Tym samym potwierdzono dane zawarte w literaturze podmiotu: dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym wybierają najchętniej barwy jasne, ciepłe (takie uznają za piękne); wybór koloru jest związany z rozwojem psychofizycznym dziecka oraz z umiejętnościami różnicowania i nazywania kolorów. Dziewczynki z grupy eksperymentalnej rzadziej niż ich rówieśniczki z grupy kontrolnej wybierały kolor zielony, co może świadczyć, że dziewczęta z grupy E mają mniejszą zdolność do wytwarzania znaczących więzów interpersonalnych. Chłopcy z grupy eksperymentalnej wykazywali silniejszą tendencję niż ich zdrowi rówieśnicy do określania barwy brązowej jako pięknej. To dowód na to, że żywią oni silne emocje negatywistyczne, tj. brakuje im empatii przy jednoczesnej nieefektywnej aktywności. Dziewczynki z grupy eksperymentalnej częściej niż ich zdrowe rówieśnice określały kolor pomarańczowy jako brzydki. Wskazuje to na obecność silnych potrzeb emocjonalnych i niedopuszczenie do ich wyrażania. Za brzydką uznawały one również barwę niebieską, co także potwierdza tłumienie uczuć. Chłopcy z grupy eksperymentalnej do kolorów brzydkich zaliczali żółty. Wskazuje to na niezdolność do wyrażania emocji w uspołeczniony sposób. Wyniki badania ujawniły, że Test Barwnych Piramid nie różnicuje grup eksperymentalnej i kontrolnej, a zatem jest mało trafnym narzędziem do badania stanów emocjonalnych u dzieci.