Przedmiotem badania były cechy konstytutywne szkół społecznych w Białymstoku. Podstawą analizy badawczej były wypowiedzi dyrektorów, analiza statutów szkół oraz obserwacja. Przeanalizowano funkcjonowanie czterech szkół. Głównym źródłem finansowania w placówkach objętych badaniem było czesne płacone przez rodziców. Szkoły korzystały także z niewielkiej dotacji budżetowej. Niektóre placówki organizowały aukcje charytatywne albo prowadziły punkty usługowe (np. ksero). Średnia wysokość czesnego wynosiła 110-115 zł. Wyboru na dyrektora szkoły dokonywał zarząd na podstawie konkursu na to stanowisko. Od nauczycieli wymagano: otwartości, elastyczności, entuzjazmu, zaangażowania, kreatywności, skuteczności działania, dyspozycyjności, sprawdzenia się w roli nauczyciela jako przewodnika, opiekuna i przyjaciela ucznia. Do obowiązków nauczycieli należało: systematyczne pogłębianie wiedzy i umiejętności, przestrzeganie kultury współżycia w szkole i poza nią, odpowiedzialność za bezpieczeństwo uczniów, dbałość o jakość pracy dydaktycznej i wychowawczej. Trzy szkoły posiadały własne biblioteki: w dwóch było po 2000 woluminów, w jednej – 1000. W czwartej placówce bibliotekę dopiero organizowano. W każdej szkole znajdowały się telewizory, magnetofony i magnetowidy. W SSP nr 1 były cztery komputery, w SSP nr 2 – trzy, w SSP nr 3 – osiem. Liczebność klas wynosiła od 14 do 16 osób. W każdej placówce odbywały się różnorodne zajęcia pozalekcyjne. We wszystkich placówkach organizowano lekcje z przedmiotów niewystępujących w ramowym planie nauczania MEN; najczęściej były to drugi język obcy, informatyka, ekologia albo szachy. W jednej ze szkół w ramach godziny wychowawczej wprowadzono zajęcia z dramy. W niektórych klasach I–III wprowadzano autorskie programy nauczania.