Przedmiotem badania były trudności występujące w pracy młodych nauczycieli biologii. Próbowano dowiedzieć się, kto udziela pomocy młodym nauczycielom i co sądzą sami ankietowani o ich pierwszych kontaktach z uczniami, dyrekcją szkoły, kolegami z pracy i rodzicami uczniów. W badaniu uczestniczyło 35 nauczycielek biologii ze szkół podstawowych. Osiem badanych ukończyło biologię na Uniwersytecie Warszawskim, sześć – różne wydziały w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego, sześć – biologię w wyższej szkole pedagogicznej, a cztery – inne szkoły wyższe. Trzy respondentki nie miały wyższego wykształcenia. W badanej populacji znalazły się same kobiety ze stażem pracy do trzech lat. Osiem osób skarżyło się na niedostateczne przygotowanie praktyczne do pracy nauczyciela, sześć – na brak właściwych relacji między teorią na studiach a praktyką w szkole. Cztery nauczycielki dostrzegały u siebie brak wiedzy psychologicznej i społecznej, a 12 – brak znajomości warsztatu pracy nauczyciela biologii. Osiem badanych deklarowało, że nie miały trudności na początku pracy dydaktycznej. 10 osób przyznało, że dużo problemów sprawiało im niezdyscyplinowanie klasy. Dwie nauczycielki zwróciły uwagę na zbyt duże obciążenie godzinowe. Sześciu osobom trudności sprawił brak w wyposażeniu szkół w środki dydaktyczne. Osiem badanych miało problemy w kontaktach z rodzicami. Dziewięć respondentek zwracało uwagę na kłopoty z ocenianiem pracy uczniów. Cztery osoby skarżyły się na samotność, której doświadczyły na początku pracy zawodowej. 30 nauczycielek uważało, że zostały życzliwie przyjęte przez radę pedagogiczną i dyrektora. Dwie osoby zetknęły się z niechęcią ze strony przełożonych, a trzy nauczycielki doświadczyły braku życzliwości i pomocy. Tylko 15 respondentek uzyskało pomoc w dostępie do środków dydaktycznych i literatury fachowej.