Autorka artykułu referuje wyniki badania, których rezultatem była praca A. Mazurskiej Wpływ klimatu emocjonalnego klasy szkolnej na wyniki uczniów w nauce napisana na Uniwersytecie Szczecińskim. Celem badania było określenie wpływu klimatu emocjonalnego klasy szkolnej na wyniki uczniów w nauce. Na podstawie szczegółowej analizy wykazano, że temperament nauczyciela i jego lękliwość w dużym stopniu determinują efekty uczniów w nauce. Na postępy w nauce mają wpływ takie czynniki jak: pozycja socjometryczna dziecka w klasie, jego temperament, lęk odczuwany w szkole oraz postrzeganie przez niego osoby nauczyciela. Uczniowie osiągający dobre rezultaty w nauce są postrzegani jako: koleżeńscy, zdyscyplinowani, odpowiedzialni. Słabszych uczniów nauczyciele spostrzegają zazwyczaj jako nieposłusznych, agresywnych i wulgarnych. Nauczyciele ironiczni, niecierpliwi i złośliwi sprawiają, że podczas lekcji pogłębia się różnica między przygotowaniem ucznia a jego umiejętnościami. Wyniki badania ujawniły, że nauczyciele o najsłabszym wskaźniku agresji są bardziej skłonni do stawiania uczniom ocen celujących. Końcowe efekty uczenia się są w dużej mierze wynikiem jego cech temperamentu, równowagi i ruchliwości. Ponieważ to nauczyciel decyduje o tempie pracy podczas lekcji, niekorzystnie są oceniani uczniowie nadpobudliwi i powolni. Nauczyciele kierujący się demokratycznym stylem wychowania częściej stawiali oceny celujące, by docenić nadprogramową wiedzę ucznia. Nauczyciele wybierają demokratyczny styl pracy z grupą w przypadku uczniów starszych. Uczeń skupiony na lęku, niepewny siebie, przewidujący niepowodzenia i chcący ich za wszelką cenę uniknąć przestaje koncentrować się na zdobywaniu wiadomości i uzyskuje gorsze wyniki w nauce.