Celem badania nad rodzinami nacechowanymi przemocą było znalezienie odpowiedzi na pytania: jaka jest struktura badanych rodzin; z jakimi problemami się borykają; jakie postawy prezentują rodzice; co wpływa na występowanie przemocy w rodzinie; jakiego typu zaburzenia w zachowaniu przejawiają dzieci; czy przemoc w rodzinie wpływa na osiągnięcia szkolne i przystosowanie dziecka; czy dzieci z rodzin nacechowanych przemocą wykazują uzależnienie od otoczenia. Badaniem objęto dobraną celowo próbę 60 rodzin uczniów klas V-VII z SP nr 33 na kieleckim osiedlu Na Stoku oraz z SP nr 34 na osiedlu Dalnia: 30 rodzin, w których dziecko było świadkiem przemocy wobec matki, i 30, w których dziecko było ofiarą przemocy. Zastosowano kwestionariusz wywiadu dla dzieci, Kwestionariusz Postaw Wobec Życia Rodzinnego M. Ziemskiej, Kwestionariusz Stosunków Między Rodzicami a Dziećmi Siegelmana i Roe w przekładzie W.S. Kowalskiego, Arkusz Zachowania Dziecka T.M. Achenbacha. Wyniki dotyczące sytuacji rodziny: ojcowie pracowali głównie w zakładach prywatnych rzemieślniczych – 25%, matki w instytucjach państwowych – 25%; dzieci uważały sytuację materialną rodziny za raczej dobrą – 54,5%; według dzieci ojcowie i matki przeżywali głównie problemy natury rodzinnej – 36,7% i 33,3%; 20% ojców piło alkohol częściej niż raz w tygodniu; przemoc wobec matek stosowało 51,7% ojców, przemoc wobec dziecka 35% ojców i 16,7% matek; 50% ojców i 6,7% matek stosowało agresję fizyczną, 40% i 5% słowną; 66,7% ojców i 13,3% matek karało dzieci bardzo często; w 56,7% rodzin przemoc trwała kilka albo kilkanaście lat; w 53,3% rodzin przyczyną przemocy było spożywanie alkoholu przez rodziców. Wyniki dotyczące postaw rodziców: w grupie rodzin, w których przemoc była skierowana na matkę, przeważały postawy ochraniające, w grupie, w której przemoc była skierowana na dziecko – odrzucające; w grupie pierwszej matki były określane przez dzieci głównie jako ochraniające – 33,3%, ojcowie jako wymagający – 30%, w grupie drugiej matki były określane jako ochraniające – 46,7%, ojcowie jako odrzucający – 50%. W pierwszej grupie osiągnięcia dzieci pozostawały w normie, przystosowanie było poniżej normy u 66,7% chłopców i 16,7% dziewcząt; w drugiej osiągnięcia poniżej normy miało 11,8% dziewcząt, zaburzenia w przystosowaniu występowały u 61,5% chłopców i ponad 30% dziewcząt. Rodzaje najczęściej występujących zaburzeń w grupie pierwszej: według nauczycieli 58,3% chłopców miało zaburzenia koncentracji uwagi, 33,3% dziewcząt zaburzenia internalizacyjne; według rodziców 25% chłopców i 44% dziewcząt zachowywało się aspołecznie; informacje uzyskane od dzieci były zbieżne z opiniami nauczycieli. Rodzaje najczęściej występujących zaburzeń w grupie drugiej: według nauczycieli 30,8% chłopców i 29,4% dziewcząt miało zaburzenia koncentracji uwagi, 29,4% dziewcząt było aspołecznych; według rodziców 38,5% chłopców i 47,1% dziewcząt było aspołecznych; informacje uzyskane od dzieci były zbieżne z opiniami nauczycieli. W obu grupach 33,3% dzieci nauczyciele ocenili jako samodzielne i radzące sobie z problemami życiowymi, 70% z grupy pierwszej i 30% z drugiej potrafiło wyrazić własne zdanie; 73,3% dzieci z grupy drugiej łatwo podporządkowywało się grupie.